الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های سالمونلا جدا شده از موارد کلینیکی نسبت به ده آنتی بیوتیک کمتر رایج در درمان عفونت های سالمونلایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های سالمونلا جدا شده از موارد کلینیکی نسبت به ده آنتی بیوتیک کمتر رایج در درمان عفونت های سالمونلایی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های سالمونلا جدا شده از موارد کلینیکی نسبت به ده آنتی بیوتیک کمتر رایج در درمان عفونت های سالمونلایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های سالمونلا جدا شده از موارد کلینیکی نسبت به ده آنتی بیوتیک کمتر رایج در درمان عفونت های سالمونلایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های سالمونلا جدا شده از موارد کلینیکی نسبت به ده آنتی بیوتیک کمتر رایج در درمان عفونت های سالمونلایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران

تعداد صفحات :۵

سابقه و هدف: مقاومت آنتی بیوتیکی، یک مساله رو به افزایش در سویه های سالمونلا بوده و مشکلات گسترده ای را جهت درمان آنتی بیوتیکی بیماریهای حاصل از این گروه باکتری ها ایجاد کرده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های سالمونلا نسبت به ۱۰ آنتی بیوتیک است که امروزه در درمان بیماریهای سالمونلایی کمتر رایج می باشند.روش کار: سویه های سالمونلای مورد استفاده در این تحقیق در طی سال های ۸۷-۸۶ از بیمارستان های مختلف شهر تهران جداسازی شده بودند و جهت این بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند. این سویه ها با استفاده از تست های بیوشیمیایی و سرولوژیک تعیین هویت گردیدند. حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده بر اساس روش استاندارد تعیین گردید.یافته ها: ۱۶.۲ درصد ایزوله ها به آمپی سیلین، ۱۳.۲ درصد به کلرامفنیکل، ۱۹.۱ درصد به کوتریموکسازول، ۲۵.۷ درصد به آموکسی کلاو، ۵۰.۷ درصد به تتراسایکلین، ۱.۵ درصد به امیکاسین، ۶۷.۶ درصد به داکسی سایکلین، ۴.۴ درصد به تیکارسیلین و ۲۳.۵ درصد به پیپراسیلین مقاوم بودند. هیچ کدام از ایزوله ها نسبت به ایمیپنم مقاومتی نشان ندادند.نتیجه گیری: به نظر می رسد آمپی سیلین، کلرامفنیل و کوتریموکسازول که استفاده از آنها در درمان عفونت های حاصل از سالمونلا رایج است، هم چنان کارایی لازم را بر سالمونلاهای مورد مطالعه در این تحقیق داشته اند، همچنین مقاومت نسبت به ایمیپنم، آمیکاسین و تیکارسیلین بسیار پایین بود و لذا در صورت وجود مقاومت سالمونلا نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها و نداشتن منع تجویز از جهات دیگر، می توان این آنتی بیوتیک ها را مدنظر در درمان قرار داد.

کلید واژه: سالمونلا، مقاومت آنتی بیوتیکی