کهن الگوهای زایش یا مادران ازلی و نمود آن در غزل های بیدل دهلوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 کهن الگوهای زایش یا مادران ازلی و نمود آن در غزل های بیدل دهلوی دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد کهن الگوهای زایش یا مادران ازلی و نمود آن در غزل های بیدل دهلوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی کهن الگوهای زایش یا مادران ازلی و نمود آن در غزل های بیدل دهلوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن کهن الگوهای زایش یا مادران ازلی و نمود آن در غزل های بیدل دهلوی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مطالعات اجتماعی – روان شناختی زنان (مطالعات زنان(

تعداد صفحات :۲۸

هند سرزمین اسطوره ها است و کهن الگوها و ایزدبانوان در سروده های شاعران این دیار نمودی ویژه دارند. در این نوشتار برآنیم که نمود این کهن الگوها و ایزدبانوان را در غزل های بیدل دهلوی، بیابیم و دریابیم کدام یک از آن ها در ذهن شاعر بیش تر رسوب کرده، و به گونه ای ناخودآگاه، در زبان او پدیدار شده است.نتایج نشان می دهد که سه کهن الگوی زایش خداانگاری، زمین زایی، و گیاه (درخت) زایی در اشعار بیدل به کار رفته است. خداانگاری با باورهای اسلامی بیدل هم سو است و این شاعر در پس همه پدیده ها خداوند یکتا را می بیند. زمین زاد بودن انسان و یکی پنداشتن زن و زمین، به دلیل بارور بودن شان، ریشه ای عمیق در میان اقوام گوناگون دنیا دارد و در اسطوره ها و آیین ها نمایان است؛ به همین دلیل، بیدل زمین زاد بودن را، بیش از عناصر دیگر اسطوره ای، مورد توجه قرار داده است. گیاه زایی یا درخت تباری نیز، در میان اقوام گوناگون، رمز باروری، نامیرایی، و زنده شدن پی در پی است و رویش گیاه از انسان، پس از کشته شدن قهرمان در اسطوره ها، نشان دهنده همین باور است. بیدل این کهن الگو را به شکل تشبیه خود یا معشوق به درخت و بخش های گوناگون آن (گل، غنچه، و دیگر) نشان می دهد.وجود کهن الگوها در شعر بیدل دلیل باور او به این اسطوره ها نیست و تنها رسوب خاطره ای جمعی را نشان می دهد که در ادبیات نمود یافته است. باور حقیقی بیدل، به عنوان شاعری مسلمان، گرایش ملایم به وحدت وجود یا خداانگاری و نیز خاک انگاری در سویه جسمانی است.

کلید واژه: بیدل دهلوی، کهن الگوهای زایش، خداانگاری، زمین زایی، گیاه زایی