مقاله بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما :

مقاله بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۹ در پژوهنده از صفحه ۳۸ تا ۴۴ منتشر شده است.
نام: بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله بازال سل کارسینوما
مقاله فتودینامیک تراپی
مقاله فتوکموتراپی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: بازال سل کارسینوما (BCC) یک بیماری تومورال پوستی است و شایعترین سرطان پوست در انسان به شمار می رود. با توجه به درمان ناکامل این بیماری توسط برخی روشهای درمانی متعارف و عوارض آنها و گزارشاتی از موفقیت فوتودینامیک تراپی (PDT) در این بیماران و به منظور تعیین تاثیر PDT بر BCC این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان شهدای تجریش در سالهای ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ انجام شد.
مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد روی ۲۸ ضایعه BCC از ۱۲ بیمار صورت گرفت. همه بیماران تشخیص قطعی BCC برمبنای پاتولوژی داشتند. بیماران بین ۶-۱ نوبت با فواصل ۱ ماهه تحت PDT قرار می گرفتند و ماهانه ویزیت شده و از نظر پاسخ به درمان، عوارض و نتایج زیبایی بررسی می شدند و در نهایت نتایج آن در دو گروه پاسخ کامل و ناکامل طبقه بندی می شد.
یافته ها: تحقیق روی ۲۸ ضایعه از ۱۲ بیمار انجام گرفت. بهبودی کامل در ۹ ضایعه (۱/۳۲%) دیده شد (p<0.01). بیمارانی که سن کمتری داشتند (p<0.01) و سایز ضایعه شان کوچکتر بود (p<0.001) پاسخ بهتری به درمان نشان دادند. ضایعات BCC سطحی نسبت به سایر انواع BCC به طرز معنی داری پاسخ بیشتری به درمان نشان دادند. همچنین بیماران با سابقه مثبت رادیوتراپی پاسخ کمتری به درمان نشان دادند (p<0.05).
نتیجه گیری: به نظر می رسد PDT در درمان بیماران مبتلا به BCC موثر باشد. انجام مطالعات تجربی تکمیلی توصیه می شود.