دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور تاثیر سیمواستاتین در درمان بیماری آنسفالومیلیت خودایمن تجربی از طریق تعدیل پاسخ ایمنی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
تاثیر سیمواستاتین در درمان بیماری آنسفالومیلیت خودایمن تجربی از طریق تعدیل پاسخ ایمنی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد تاثیر سیمواستاتین در درمان بیماری آنسفالومیلیت خودایمن تجربی از طریق تعدیل پاسخ ایمنی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر سیمواستاتین در درمان بیماری آنسفالومیلیت خودایمن تجربی از طریق تعدیل پاسخ ایمنی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن تاثیر سیمواستاتین در درمان بیماری آنسفالومیلیت خودایمن تجربی از طریق تعدیل پاسخ ایمنی :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
تعداد صفحات :۹
زمینه و اهداف: در این مطالعه اثر سیمواستاتین در درمان آنسفالومیلیت خودایمن تجربی به عنوان مدل حیوانی مولتیپل اسکلروزیس مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: موش های نر نژاد C57BL/6 به دو گروه تقسیم شدند. آنسفالومیلیت خودایمن تجربی با تجویز زیر‌جلدی پپتید MOG35-55 همراه با ادجوانت کامل فروند در هر دو گروه ایجاد شد. درمان با سیمواستاتین (۱ میلی گرم بر کیلوگرم – هر روز به صورت خوراکی) از سه روز قبل از تجویز آنتی ژن تا ۲۵ روز پس از ایجاد بیماری شروع شد. به گروه کنترل بافر فسفات، همانند جدول زمانی گروه درمان شده، داده شد. میزان انفیلتراسیون سلولی به مغز، تکثیر سلولی، میزان IFN-g و IL-10 تولید شده در کشت سلول های تک هسته ای طحال و روند تغییرات بیماری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که شیوع و شدت علائم بیماری، میزان انفیلتراسیون سلولی به مغز و پاسخ تکثیری در موش های تحت درمان با سیمواستاتین در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی داری کمتر است (P=0.01). سطح تولید IFN-g در موش های درمان شده با سیمواستاتین با گروه کنترل تفاوت نداشت، اما غلظت IL-10 به طور معنی داری در گروه درمان شده بیشتر از گروه کنترل بود (P=0.008).نتیجه گیری: نتایج مشخص ساخت که درمان با سیمواستاتین با کاهش تکثیر سلولی، کاهش انفیلتراسیون سلولی به مغز و القای پاسخTH2 (تولید (IL-10 باعث کاهش شدت بیماری می شود. لذا استفاده از این دارو ممکن است در درمان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس سودمند باشد.
کلید واژه: آنسفالومیلیت خودایمن تجربی، مولتیپل اسکلروزیس، سیمواستاتین، ارتشاح لکوسیتی، سیتوکاین
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
