مقایسه سمیت دوبایومتریال مرجان مادرپورا و BMG نوع انسانی بر سلول های منونوکلئر خون محیطی انسان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه سمیت دوبایومتریال مرجان مادرپورا و BMG نوع انسانی بر سلول های منونوکلئر خون محیطی انسان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه سمیت دوبایومتریال مرجان مادرپورا و BMG نوع انسانی بر سلول های منونوکلئر خون محیطی انسان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه سمیت دوبایومتریال مرجان مادرپورا و BMG نوع انسانی بر سلول های منونوکلئر خون محیطی انسان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه سمیت دوبایومتریال مرجان مادرپورا و BMG نوع انسانی بر سلول های منونوکلئر خون محیطی انسان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (JOURNAL OF DENTAL SCHOOL SHAHID BEHESHTI UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCE)

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: روش جراحان جهت درمان بیمارانی که به دلایل متعدد دچار نقایص استخوانی هستند استفاده از پیوندهای استخوانی است. محدودیت کاربرد بالینی اتوگرافت و آلوگرافت توسعه روزافزون استفاده از مواد جایگزین پیوند استخوان مانند bone matrix gelatin) BMG) نوع انسانی و مرجان مادرپورا را سبب شده است. مطالعه حاضر با تکیه بر اهمیت روند ترمیم نقایص استخوانی و اهمیت پاسخ سلولی و فشار سلول های استخوان ساز و خونی با هدف بررسی مقایسه ای اثر سایتوتوکسیک دو بایومتریال BMG انسانی و مرجان مادرپورا بر روی سلول های منونوکلئر خون محیطی صورت گرفت.مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر پس از تهیه خون محیطی به روش فایکول، تهیه BMG نوع انسانی و مرجان مادرپورا و استریلیزاسیون هر دو بایومتریال، BMG و مرجان مادرپورا در غلظت های ۱۰، ۲۰ و ۵۰ میلی گرم بر میلی لیتر تقسیم شدند و بر ۱۰۰۰۰۰ سلول منونوکلئر خون محیطی که در چاهک های ۲۴ خانه کشت داده شده بودند. در زمان های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت اثر داده شده، در انکوباتور قرارداده شدند. برای اندازه گیری سمیت سلولی هر دو نمونه از ماده MTT استفاده شد. با استفاده از دستگاه Elisa Readir میزان جذب نوری در طول موج ۵۴۰ نانومتر برای هرنمونه سه باراندازه گیری و میانگین آن خوانده شد. داده های آماری با استفاده ازانحراف معیار وآزمون ناپارامتری ویلکوکسون رنک-سام وآزمون من ویتنی یو مورد برسی قرار گرفتند.یافته ها: فعالیت حیاتی سلول ها در زمان های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت در مجاورت BMG انسانی به طور معناداری در تمام غلظت های ایجاد شده از دارو افزایش یافته بود (P<0.05). درحالی که در مورد مرجان مادرپورا، سلول های خونی پس از ۲۴ ساعت در دوز ۵۰ میلی گرم و پس از ۴۸ساعت در دوز ۱۰ میلی گرم و پس از ۷۲ ساعت در دوزهای ۲۰ و ۵۰ میلی گرم منجر به کاهش فعالیت حیاتی سلو ل های مونونوکلئر خون محیطی شده بودند.نتیجه گیری: با افزایش غلظت بایومتریال BMG انسانی در محیط کشت، میزان سلول های منونوکلئر خونی بیشتر شده بود که این نشان دهنده سازگاری مطلوب BMG با سلول های منونوکلئر خونی بود در حالی که مرجان مادرپورا برای همین رده از سلول های خونی دارای سمیت بود. گرچه برای قضاوت به مطالعه بیشتر با سلول های متفاوت نیاز است.

کلید واژه: سمیت، ماتریکس، BMG انسانی، مرجان مادرپورا، سلول های منونوکلئر خون