اثر یک جلسه فعالیت هوازی بر سطح پلاسمایی گرلین، هورمون رشد، انسولین و کورتیزول در دانشجویان مرد غیر ورزشکار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر یک جلسه فعالیت هوازی بر سطح پلاسمایی گرلین، هورمون رشد، انسولین و کورتیزول در دانشجویان مرد غیر ورزشکار دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر یک جلسه فعالیت هوازی بر سطح پلاسمایی گرلین، هورمون رشد، انسولین و کورتیزول در دانشجویان مرد غیر ورزشکار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر یک جلسه فعالیت هوازی بر سطح پلاسمایی گرلین، هورمون رشد، انسولین و کورتیزول در دانشجویان مرد غیر ورزشکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر یک جلسه فعالیت هوازی بر سطح پلاسمایی گرلین، هورمون رشد، انسولین و کورتیزول در دانشجویان مرد غیر ورزشکار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۶

مقدمه: گرلین هورمون پپتیدی ترشح شونده از سلول های درون ریز فوندوس معده می باشد که بر اشتها، مصرف سوخت، وزن و ترکیب بدن موثر است. تاثیر تمرین استقامتی در کاهش وزن مشخص شده است. در زمینه تاثیر فعالیت یاد شده بر تغییر گرلین پلاسما یافته ها ناهمسو می باشد و بیشتر در افراد ورزشکار صورت گرفته است. هدف این پژوهش، بررسی پاسخ گرلین، هورمون رشد، انسولین و کورتیزول پلاسما به یک جلسه فعالیت هوازی در مردان جوان دانشگاهی غیر ورزشکار بود. مواد و روش ها: ۱۶ دانشجوی مرد غیر ورزشکار به طور تصادفی ساده انتخاب شدند و یک جلسه فعالیت هوازی، شامل سه نوبت متوالی دو یک مایل، با فاصله زمانی استراحت ۳ دقیقه بین هر نوبت را انجام دادند. شرکت کنندگان در این پژوهش، دارای میانگین سنی۲۲.۷±۲.۱ سال؛ وزن ۷۲.۸±۵.۷ کیلوگرم؛ قد ۱۷۷.۹±۵.۷ سانتی متر و نمایه توده بدن ۲۳.۲±۱.۷ کیلوگرم بر مترمربع بودند. به منظور سنجش هورمون های گرلین، رشد، کورتیزول و انسولین، از افراد نمونه خون دریافت گردید و هورمون های مورد نظر به روش الایزا اندازه گیری شدند. یافته ها: یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان داد که پس از فعالیت ورزشی یاد شده، میزان هورمون های گرلین و رشد، افزایش و میزان هورمون های انسولین و کورتیزول، کاهش معنی داری (P<0.05) را نشان داد. نتیجه گیری: افزایش هورمون رشد به منظور افزایش قند خون، و کاهش انسولین به دلیل عدم افزایش کافی قند خون، به احتمال زیاد عوامل مهمی در افزایش گرلین (هورمون اشتهاآور) به دنبال یک جلسه تمرین استقامتی هوازی برای ورود خارجی قند به بدن می باشند. در سایر فعالیت ها که به منظور تغییر گرلین ناهمسو بوده، توصیه می شود وضعیت هورمون های تنظیمی و هورمون های ضد تنظیمی بررسی شود.

کلید واژه: گرلین، انسولین، کورتیزول، هورمون رشد، فعالیت هوازی