تعیین مقدار نیتروژن قابل توصیه جهت بهبود خصوصیات کمی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم در شرایط دیم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین مقدار نیتروژن قابل توصیه جهت بهبود خصوصیات کمی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم در شرایط دیم دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین مقدار نیتروژن قابل توصیه جهت بهبود خصوصیات کمی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم در شرایط دیم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین مقدار نیتروژن قابل توصیه جهت بهبود خصوصیات کمی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم در شرایط دیم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین مقدار نیتروژن قابل توصیه جهت بهبود خصوصیات کمی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم در شرایط دیم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم گیاهان زراعی ایران (علوم کشاورزی ایران)

تعداد صفحات :۱۷

به منظور تعیین مقادیر مناسب و موثر نیتروژن جهت بهبود خصوصیات کمی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم، بررسی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران در چهار سال زراعی (۸۶-۱۳۸۲) انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و با دوازده تیمار شامل دو عامل نیتروژن خالص در ۴ سطح [صفر(N0) ، ۲۵ (N25)، ۵۰ (N50) و ۷۵ (N75) کیلوگرم در هکتار] و سه لاین جدید گندم دوروم شامل L1:43210 Karaj (Capieti)،L2: MNA-1 / RFM7 و L3: SORA / 2 * PLATA-12اجرا شد. نتایج نشان داد که مقادیر نیتروژن بر صفات ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، شاخص برداشت، عملکرد و میزان پروتئین دانه اثر معنی داری داشت و بین لاین ها در همه این صفات اختلاف معنی دار وجود داشت به گونه ای که لاین (L1) Capieti بالاترین تعداد دانه در خوشه (۵۰.۵۲)، شاخص برداشت (۴۶.۱۵ درصد)، عملکرد (۳.۴۹۱ تن در هکتار) و میزان پروتئین دانه ( ۱۱.۶۳درصد) را به خود اختصاص داد و لاین L2 در جایگاه بعدی قرار گرفت. لاین L2 دارای بیشترین ارتفاع بوته (۸۶ سانتی متر) بود. از لحاظ طول سنبله نیز لاین های L2 و L3 بیشترین و لاین L1 کمترین طول سنبله را داشتند. بین سطوح کود نیتروژن برای کلیه صفات به جز وزن هزار دانه و شاخص برداشت، تفاوت معنی داری وجود داشت و بالاترین میزان عملکرد (۳.۸۵ تن در هکتار) و پروتئین ۱۲) درصد) در سطح کودی ۷۵ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. با بررسی رابطه میان عملکرد دانه و شاخص برداشت، مشخص گردید که به ازا هر یک درصد افزایش در شاخص برداشت، عملکرد دانه برای سه لاین به طور متوسط ۷۶ کیلوگرم در هکتار افزایش یافت. در مجموع برای حصول بیشترین عملکرد در واحد سطح، درصد پروتئین دانه بالاتر و با در نظر گرفتن کاهش آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف بی رویه کودهای شیمیایی، مقدار ۷۵ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار با مصرف در مرحله کاشت، در کشت این لاین های جدید در منطقه مورد مطالعه و سایر مناطق مشابه قابل توصیه می باشد.

کلید واژه: نیتروژن، گندم دوروم، عملکرد، پروتئین دانه، شاخص برداشت