بررسی پاتوژن های موجود در ترشحات مبتلایان به عفونت مزمن چرکی گوش میانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی پاتوژن های موجود در ترشحات مبتلایان به عفونت مزمن چرکی گوش میانی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی پاتوژن های موجود در ترشحات مبتلایان به عفونت مزمن چرکی گوش میانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی پاتوژن های موجود در ترشحات مبتلایان به عفونت مزمن چرکی گوش میانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی پاتوژن های موجود در ترشحات مبتلایان به عفونت مزمن چرکی گوش میانی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران

تعداد صفحات :۸

زمینه: عفونت چرکی مزمن چرکی گوش میانی (SCOM) هنوز یکی از بیماری های شایع در کشورهای در حال توسعه است. شایع ترین علامت بیماری، وجود ترشحات چرکی و کاهش شنوایی می باشد. این تحقیق به منظور آگاهی از میکروارگانیسم های شایع در ترشحات گوش بیماران مبتلا در کشورمان در بیمارستان های بوعلی و میلاد تهران طی سال های ۸۲-۱۳۸۰ انجام گرفت.روش کار: تحقیق به روش توصیفی بر روی ۱۰۰۰ نمونه از ترشحات گوش ۹۴۰ بیمار مبتلا به SCOM انجام شد. بیماران پس از شرح حال دقیق تحت معاینه کلینیکی قرار گرفته و سپس از آنها ادیومتری تون خالص و رادیوگرافی شولر انجام شد. در نهایت از ترشحات گوش باسواپ استریل نمونه برداشته شد و در محیط SDA, Mc Conkey, Blood agar کشت و آنتی بیوگرام برای آنها انجام شد. نتایج کشت و آنتی بیوگرام از ترشحات گوش مبتلا هر ۲۴ ساعت تا حداکثر ۹۶ ساعت ثبت و آنالیز آماری گردید.یافته ها: در کشت از ترشحات در ۱۱۰ مورد، میکروبی رشد نکرد و در ۸۹۰ مورد ۲۰ میکروارگانیسم رشد کرد. سودوموناس آئروژنیزاو استاف اورئوس هر کدام با ۱۷% بیشترین شیوع و آسپرژیلوس Niger با ۱۲% و پروتئوس میرابلیس و کلبسیلا نمونیه هر کدام با ۸% درجات بعدی را از نظر شیوع داشتند. توبرامایسین، سفتی زیدیم، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین به ترتیب ۱۰۰، ۹۸، ۹۳، ۷۵ درصد اثر بر روی پسودوموناس آئروژنیزا داشتند و استافیلوکوک طلایی به آمیکاسین، جنتامایسین، وانکومایسین، کلرامفنیکل، سفالوتین، اریترومایسین و کوتریموکسازول ۱۰۰% و به سیپروفلوکسازین ۹۷% حساس بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق با توجه به گستردگی زیاد میکروارگانیسمی در کشورمان توصیه می شود که در بیماران مبتلا به عفونت مزمن چرکی گوش میانی برای انتخاب آنتی بیوتیک مناسب کشت و آنتی بیوگرام از ترشحات گوش میانی انجام شود. در صورت عدم انجام کشت ما استفاده از سیپروفلوکساسین رابه دلیل موثر بودن بر بیشتر باکتری های شایع و داشتن عوارض کمتر توصیه می کنیم.

کلید واژه: میکروبیولوژی، پاتوژن، عفونت مزمن چرکی گوش میانی، آنتی بیوگرام