دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی مقایسه ای دوزیمتری PpIX تولید شده درون تومور پس از مصرف ALA در درمان فوتوداینامیک به دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی مقایسه ای دوزیمتری PpIX تولید شده درون تومور پس از مصرف ALA در درمان فوتوداینامیک به دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی مقایسه ای دوزیمتری PpIX تولید شده درون تومور پس از مصرف ALA در درمان فوتوداینامیک به دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای دوزیمتری PpIX تولید شده درون تومور پس از مصرف ALA در درمان فوتوداینامیک به دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی مقایسه ای دوزیمتری PpIX تولید شده درون تومور پس از مصرف ALA در درمان فوتوداینامیک به دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)
تعداد صفحات :۱۴
زمینه و هدف: مساله حایز اهمیت در کاربرد فوتوداینامیک تراپی(Photo Dynamic Therapy-PDT) به عنوان یکی از پایه های اساسی درمان نوین ضایعات سرطانی، مساله دوزیمتری بهینه است. در این راستا، لازم است اطلاعات کافی در مورد غلظت دارو درون بافت هدف حاصل شود. از طرفی با توجه به اینکه Aminolevulinic ALA Acid خود یک حساس کننده نوری نیست و منجر به تولید حساس کننده نوری پروتوپورفیرین(PpIX) IX در سلول های بافت هدف می شود، مساله تعیین مقدار PpIX تولید شده در بافت هدف برای دوزیمتری PDT حایز اهمیت می باشد. در این مطالعه، دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی به منظور تعیین غلظت PpIX درون بافت هدف بررسی شده اند.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در فاز درون تنی بر روی رده سلولی CT26 موش Balb/c انجام شده است. برای این منظور ابتدا با تزریق زیر جلدی تعداد ۱۰۶ سلول زنده CT26 در پهلوی راست ۱۸ موش ۶-۸) Balb/c هفته ای با وزن ۲۸-۲۰ گرم)، تومور کولون القا گردید. سپس غلظت PpIX درون تومور به دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی تعیین گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده ها، پس از اطمینان از نرمال بودن توزیع داده ها در سطح اطمینان ۹۵ درصد، با استفاده از آزمون تی توسط نرم افزار انجام گرفته است.SPSS V.12 یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده مناسب ترین طول موج تحریک فلوئورسانس PpIX طول موج ۴۰۷ نانومتر(nm) است. همچنین ۸ ساعت پس از تزریق ALA تجمع PpIX درون تومور به حداکثر خود می رسد و پس از آن پروسه دفع دارو شروع می شود. بنابراین چنانچه برای نگهداری بیمار در محلی تاریک مشکلی وجود نداشته باشد، ۸ ساعت پس از تزریق مناسب ترین زمان برای تابش لیزر درمانی است. از سوی دیگر در هر دو روش با اندازه گیری طیف فلوئورسانس بافت و بر اساس منحنی استاندارد تعیین شده برای PpIX، غلظتPpIX درون بافت تومور تعیین شد.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت مساله تعیین مقدار داروی تجمع یافته درون بافت هدف، هم در زمینه کاربردهای کلینیکی PDT و هم در زمینه مدل سازی دوزیمتری PDT که در واقع گامی در راستای بهینه سازی این روش درمانی می باشد، هر دو روش فلوئوریمتری و فلوئورسانس اسپکتروسکوپی موثر می باشند. البته فلوئورسانس اسپکتروسکوپی به دلیل غیرتهاجمی بودن و امکان اندازه گیری زمان حقیقی بر فلوئوریمتری برتری دارد.
کلید واژه: فوتوداینامیک تراپی، فلوئوریمتری، فلوئورسانس اسپکتروسکوپی، پروتوپورفیرین IX
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
