مقایسه کارآیی بالینی استفاده از دو گونه باندینگ پی – کیو – وان و پرومپت – ال – پاپ بر میزان موفقیت فیشور سیلانت در مینای آلوده به بزاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه کارآیی بالینی استفاده از دو گونه باندینگ پی – کیو – وان و پرومپت – ال – پاپ بر میزان موفقیت فیشور سیلانت در مینای آلوده به بزاق دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه کارآیی بالینی استفاده از دو گونه باندینگ پی – کیو – وان و پرومپت – ال – پاپ بر میزان موفقیت فیشور سیلانت در مینای آلوده به بزاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه کارآیی بالینی استفاده از دو گونه باندینگ پی – کیو – وان و پرومپت – ال – پاپ بر میزان موفقیت فیشور سیلانت در مینای آلوده به بزاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه کارآیی بالینی استفاده از دو گونه باندینگ پی – کیو – وان و پرومپت – ال – پاپ بر میزان موفقیت فیشور سیلانت در مینای آلوده به بزاق :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry

تعداد صفحات :۱۰

بیان مساله: مهم ترین علت شکست فیشور سیلانت آلودگی در هنگام درمان است. امکان آلودگی در شرایط بالینی که جداسازی دشوار باشد، همچون دندان نیمه رویش یافته یا همکاری کم و ضعیف بیمار وجود دارد. پژوهش های بالینی ناچیزی در جهت بررسی اثر عامل باندینگ بر موفقیت فیشور سیلانت انجام شده است.هدف: هدف از این پژوهش مقایسه کارایی بالینی استفاده از دو عامل باندینگ بر میزان موفقیت فیشور سیلانت در مینای آلوده به بزاق بود.مواد و روش: در این بررسی کارآزمایی بالینی، ۶۰ دندان از ۳۵ کودک ۶ تا ۸ سال دارای دندان های مولر نخست دایمی تازه رویش یافته و سالم فک بالا انتخاب و به دو گروه بخش گردیدند. در یک گروه پی – کیو – وان و در گروه دیگر پرومپت – ال – پاپ استفاده شد. با توجه به تازه رویش یافته بودن دندان و تماس ناحیه دیستوپالاتال با شیار لثه و به دلیل جداسازی ناکافی بخش دیستوپالاتال و جداسازی خوب مزیال، این نواحی به ترتیب آلوده و ایزوله به شمار آمدند. در هر گروه پس از اچینگ در آغاز، در یک سمت عامل باندینگ و سپس فیشور سیلانت و در سمت دیگر، بی عامل باندینگ فیشور سیلانت قرار گرفت. بنابراین، دو گروه شاهد برای هر عامل باندینگ به وجود آمد. در معاینه های ۳، ۶ و ۱۲ ماهه نتایج درمان به گونه موفقیت و شکست بررسی گردید و توسط آزمون های ویلکاکسون، من – ویتنی و کای – اسکویر واکاوی شد.یافته‌ها: استفاده از این دو عامل باندینگ میزان موفقیت فیشور سیلانت را به گونه معنادار افزایش داد (p<0.001). استفاده از این دو عامل در موفقیت فیشور سیلانت در مینای آلوده حتی در مواردی که دندان به صورت ایزوله فیشور سیلانت شده، به گونه معنادار افزایش را نشان داد (p<0.001). باندینگ پی – کیو – وان نسبت به پرومپت – ال – پاپ نتایج بهتری را نشان داد، گرچه تفاوت معناداری میان این دو گروه وجود ندارد.نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد، که آلودگی مینا پس از اچینگ و پیش از فیشور سیلانت موفقیت درمان را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، استفاده از عامل باندینگ در درمان فیشور سیلانت در هر دو محیط ایزوله و آلوده برای استحکام بیشتر پیشنهاد می شود.

کلید واژه: آلودگی، فیشور سیلانت، عوامل باندینگ