بررسی اتیولوژی، محل و نوع آسیب در بیماران دچار افتادگی پا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اتیولوژی، محل و نوع آسیب در بیماران دچار افتادگی پا دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اتیولوژی، محل و نوع آسیب در بیماران دچار افتادگی پا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اتیولوژی، محل و نوع آسیب در بیماران دچار افتادگی پا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اتیولوژی، محل و نوع آسیب در بیماران دچار افتادگی پا :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۸

مقدمه: افتادگی پا از شایع ترین و مشکل زاترین علامتهای بالینی در بیماران ارجاع شده به مراکز الکترودیاگنوز است که علت های متعددی دارد. الکترودیاگنوز می تواند به تشخیص قطعی محل آسیب، نوع و شدت ضایعه کمک کند و میزان بهبود را پیش بینی کند. با توجه به توزیع متفاوت اتیولوژی و محل آسیب افتادگی پا در مطالعات مختلف، این مطالعه انجام شده است.هدف: بررسی اتیولوژی، محل آسیب و نوع ضایعه در بیماران دچار افتادگی پا مراجعه کننده به مرکز الکترودیاگنوزتیک بیمارستان پورسینای رشت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۵۸ بیمار دچار افتادگی پای اکتسابی مورد بررسی بالینی و الکترودیاگنوز قرار گرفتند که قدرت عضلانی فلکسیون دورسال پای آنها بر اساس خط کش انجمن تحقیق طبی برای درجه بندی قدرت عضلانی ۳ یا کمتر بود و در طی سال ۱۳۸۸ به مرکز الکترودیاگنوزتیک بیمارستان پورسینای رشت ارجاع شده بودند.نتایج: از ۵۸ بیمار،۳۰ نفر مرد و ۲۸ نفر زن بودند. متوسط سنی افراد ۴۱.۶۴ ساله با انحراف معیار ۱۴.۹۷ سال بود. شایع ترین محل آسیب در این بیماران، ریشه L5 و شایع ترین علت شناسایی شده تروما بود. متوسط سنی بیماران دراین مطالعه بیش از مطالعات دیگر و متوسط سن بروز در زنان به صورت معنی دار بالاتر از مردان بود(p=0.02) . توزیع فراوانی محل های آسیب و علل مختلف بیماری در گروه های سنی مختلف بصورت قابل توجهی متفاوت بود (سطح معنی داری به ترتیب ۰.۰۰۱ و ۰.۰۰۵). شایع ترین علت افتادگی پا در افراد زیر ۳۵ ساله نوروپاتی پرونئال و در افراد مسن تر رادیکولوپاتی L5 بود. در ۳۳ بیمار درد همراه با افتادگی پا علامت برجسته ای بود که در ۱۷ نفر این درد از نوع رادیکولار و در ۱۶ نفر غیررادیکولار بود.نتیجه گیری: برخلاف اکثر مطالعات دیگر درمطالعه ما ضایعات ریشه های عصبی (رادیکولوپاتیL5 ) شایع ترین علت افتادگی پا بود. به نظر می رسد توزیع اتیولوژی و محل آسیب به جمعیت مورد مطالعه و سن افراد بستگی داشته باشد. در اکثر افراد توزیع بالینی درد با محل ضایعه مطابقت داشت و بیشترین کارایی مطالعات الکترودیاگنوز در تعیین محل ضایعه در بیمارانی بود که به همراه افتادگی پا هیچگونه دردی نداشتند.

کلید واژه: اختلالات راه رفتن عصبی، بیماری های پا، رادیکلوپاتی، زخم و آسیب ها