مقایسه سطح آدرنومدولین ادرار در کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد و کودکان سالم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه سطح آدرنومدولین ادرار در کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد و کودکان سالم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه سطح آدرنومدولین ادرار در کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد و کودکان سالم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه سطح آدرنومدولین ادرار در کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد و کودکان سالم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه سطح آدرنومدولین ادرار در کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد و کودکان سالم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه و هدف: آدرنومدولین (AM) نوعی پپتید است که تولید آن در پروسه های التهابی تحریک می شود؛ این ماده در بسیاری از سلول های بدن، نظیر سلول های عضلات صاف عروق، اندوتلیال، فیبروبلاست، میوسیت های قلبی، سلول های اپیتلیال و سلول های سرطانی تولید شده، در صورت بروز التهاب در سیستم ادراری نیز افزایش می یابد. در این مطالعه، مقادیر ادراری AM در ادرار کودکان مبتلا به پیلونفریت با گروه شاهد مقایسه شد.مواد و روش ها: در یک مطالعه مورد شاهدی، ۳۱ کودک مبتلا به پیلونفریت (گروه مورد) و ۳۰ کودک سالم (گروه شاهد) بررسی شدند. مقادیر ادراری AM افراد تحت مطالعه با استفاده از روش High Performance Liquid Chromatography (HPLC) اندازه گیری و نتایج به دست آمده از دو گروه با یکدیگر مقایسه شد؛ در نتایج، نسبت آدرنومدولین به کراتینین ادرار ثبت شد؛ همچنین مقادیر آدرنومدولین به کراتینین ادرار در گروه مورد قبل و پس از درمان مقایسه شدند.نتایج: نسبت آدرنومدولین به کراتینین ادرار در گروه مورد ۱۱۹.۴±۶۱.۳ و در گروه شاهد ۱۱.۴±۴.۲۶ (P=0.012)بود. بعد از درمان پیلونفریت، مقادیر نسبت مذکور در گروه مورد به ۲۱.۹±۱۳.۱ رسید که نسبت به قبل از درمان، تفاوتی معنی دار را نشان داد. ضریب همبستگی AM ادراری و تعداد سلول های سفید خون (P=0.171) 0.252 بود و همچنین مقادیر AM ادرار در بیمارانی که CRP+4 داشتند ۱۷۴۸±۱۸۹۶ و در بیماران دارای CRP منفی ۴۷۷±۳۹۱ بود که اختلافی معنی دار را نشان می داد.نتیجه گیری: طی پیلونفریت AM ادرار افزایش می یابد که می تواند در تشخیص بیماری کمک کننده باشد.

کلید واژه: آدرنومدولین، کراتینین، ادرار، پیلونفریت، کودکان