بررسی امنیت محیطی در پارک های منطقه ای به عنوان بخشی از فضاهای شهری از دیدگاه زنان بر پایه رویکرد CPTED (مطالعه موردی: پارک ساعی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی امنیت محیطی در پارک های منطقه ای به عنوان بخشی از فضاهای شهری از دیدگاه زنان بر پایه رویکرد CPTED (مطالعه موردی: پارک ساعی) دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی امنیت محیطی در پارک های منطقه ای به عنوان بخشی از فضاهای شهری از دیدگاه زنان بر پایه رویکرد CPTED (مطالعه موردی: پارک ساعی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی امنیت محیطی در پارک های منطقه ای به عنوان بخشی از فضاهای شهری از دیدگاه زنان بر پایه رویکرد CPTED (مطالعه موردی: پارک ساعی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی امنیت محیطی در پارک های منطقه ای به عنوان بخشی از فضاهای شهری از دیدگاه زنان بر پایه رویکرد CPTED (مطالعه موردی: پارک ساعی) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مدیریت شهری

تعداد صفحات :۱۸

افزایش امنیت محیطی (بر پایه چگونگی دریافت افراد از محیط پیرامونشان) در راستای بهبود «کاربری فضاهای شهری» از مهم ترین رویکردهایی است که جوامع پیشرفته در زمینه علوم اجتماعی، مدیریتی و «طراحی محیط» بدان توجه دارند. آنچه از امنیت به عنوان دریافت عینی و ذهنی یاد می شود ناشی از ساختار و نحوه چیدمان محیط است، لذا برای افزایش آن بایستی معیارها و استانداردهایی برای طراحی فضاهای شهری در نظر گرفت. رویکردCPTED از جمله رویکردهایی است که بر «کاهش جرائم توسط طراحی محیط» تاکید دارد. البته این قوانین بر پایه رفتارهای جوامع غربی شکل گرفته اند، نکته مهمی که کمتر بدان پرداخته شده، «عامل جنسیت و توجه به اقشار مختلف زنان» است (با توجه به ادارک متفاوت از امنیت در جنس زن و مرد). هدف از این تحقیق، مشخص نمودن معیارها و ضوابطی است که مشخصا به جزییات ریزترِ احساس امنیت در رابطه با قشر زن می پردازد، خواستگاه هایی که شاید تنها در حد دریافت ذهنی بوده و بالواقع وجود خارجی نداشته باشند، ولی در هر صورت کارایی محیط را تحت تاثیر قرار می دهند. برای نیل به این هدف، در نمونه مورد نظر در مقاطع مختلف، «شارش افراد» اندازه گیری شده است. از مقایسه میزان حضور آقایان و خانم ها در سطح پارک (بر پایه میزان شارش) می توان به میزان تفاوت حضورشان در هر مسیر پی برد. در ادامه از خود زنان تحت پرسش نامه ای (بر پایه رویکردCPTED ) خواسته شده که زمینه های کاهش احساس امنیت را در فضاهای شهری (پارک مورد نظر و به ویژه فضاهایی که کمتر استفاده می کنند)، شرح دهند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد در کشورهایی که ساختار فرهنگی و اعتقادی عمیق تری وجود دارد، بایستی رویکرد CPTED معیارهای ریزتر و جزیی تری را در ارتباط با زنان در شاخصه های طراحی محیط لحاظ نماید.

کلید واژه: احساس امنیت محیطی، رویکرد CPTED، دیدگاه زنان، پارک ساعی