اثر تجویز مزمن سیانیدین – ۳ – گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تجویز مزمن سیانیدین – ۳ – گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تجویز مزمن سیانیدین – ۳ – گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تجویز مزمن سیانیدین – ۳ – گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تجویز مزمن سیانیدین – ۳ – گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: در طی سالیان اخیر اثر بخشی عصاره های گیاهی برای درمان بیماری دیابت قندی مطرح شده است. هدف بررسی حاضر، تعیین اثر تجویز سیانیدین – ۳ -گلوکوزید بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین در موش صحرایی بود.مواد و روش ها: برای القا دیابت از استرپتوزوتوسین به میزان ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) در موش های صحرایی نر استفاده شد. تزریق سیستمیک سیانیدین – ۳ -گلوکوزید نیز ۱ هفته پس از القا دیابت به میزان ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم به مدت ۲ ماه انجام شد. گروه های کنترل نیز درمان های مربوطه را دریافت نمودند. میزان گلوکز و لیپیدهای سرم قبل از ایجاد دیابت و در طی هفته های ۴ و ۸ پس از آن تعیین گردید.نتایج: میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی شده افزایش معنی داری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با هفته قبل از ایجاد دیابت نشان داد (p<0.001). درمان با سیانیدین – ۳ -گلوکوزید، به میزان متوسطی گلوکز سرم را در مقایسه با گروه دیابتی تیمار نشده کاهش داد (p<0.005). سطوح سرمی تری گلیسیرید و کلسترول توتال در گروه دیابتی شده در هفته هشتم پس از ایجاد دیابت، افرایش معنی داری نشان داد (p<0.01 و p<0.05)، ولی تزریق سیانیدین – ۳ -گلوکوزید تاثیری بر آن ها نداشت. از طرف دیگر، میزان کلسترول HDL و LDL سرم در گروه دیابتی تحت تیمار در همین هفته در حد معنی دار و به ترتیب بیش تر و کم تر از گروه دیابتی تیمار نشده بود (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تجویز مزمن سیانیدین – ۳ -گلوکوزید در مدل تجربی دیابت قندی دارای اثر آنتی هیپرگلیسمی متوسطی است و همچنین سبب تغییرات مطلوب و سودمند در سطح کلسترول HDL و LDL سرم می شود ولی بر سطح کلسترول توتال و تری گلیسیرید سرم تاثیری ندارد.

کلید واژه: سیانیدین – ۳ – گلوکوزید، گلوکز سرم، لیپید های سرم، دیابت قندی