بررسی امکان کنترل بیولوژیکی قارچ Fusarium graminearum توسط دو گونه قارچ آنتاگونیست Trichoderma virens و T. harzianum در شرایط آزمایشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی امکان کنترل بیولوژیکی قارچ Fusarium graminearum توسط دو گونه قارچ آنتاگونیست Trichoderma virens و T. harzianum در شرایط آزمایشگاهی دارای ۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی امکان کنترل بیولوژیکی قارچ Fusarium graminearum توسط دو گونه قارچ آنتاگونیست Trichoderma virens و T. harzianum در شرایط آزمایشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی امکان کنترل بیولوژیکی قارچ Fusarium graminearum توسط دو گونه قارچ آنتاگونیست Trichoderma virens و T. harzianum در شرایط آزمایشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی امکان کنترل بیولوژیکی قارچ Fusarium graminearum توسط دو گونه قارچ آنتاگونیست Trichoderma virens و T. harzianum در شرایط آزمایشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش و سازندگی

تعداد صفحات :۴

در انجام این تحقیق از یک جدایه F. graminearum و ۵ جدایه مربوط به گونه های قارچ T. harzianum (3 جدایه) و T. virens (2 جدایه) استفاده شد (۱). به منظور بررسی میکروسکوپی مکانیسم تأثیر جدایه های تریکودرما روی هیف های قارچ بیمارگر از روش کشت بر روی لام استفاده شد (۱). پس از گذشت ۲۴ و ۴۸ ساعت که هیف های قارچی رشد کردند اقدام به بررسی نحوه تأثیر جدایه های تریکودرما در رشد و مورفولوژی هیف های قارچ بیمارگر زیر میکروسکوپ گردید. به منظور مقایسه قدرت رقابت تغذیه ای جدایه های مختلف تریکودرما با قارچ بیمارگر، از روش کشت دو طرفه استفاده شد. پس از ۴ روز میزان سرعت رشد روزانه جدایه قارچ بیمارگر در کشت متقابل با جدایه های تریکودرما محاسبه شد. آزمون بررسی اثر ترکیبات فرار (Volatile metabolites) جدایه های تریکودرما در جلوگیری از رشد پرگنه قارچ بیمارگر در ۳ حالت کشت تریکودرما همزمان، ۲۴ ساعت قبل و ۴۸ ساعت قبل از کشت F. graminearum انجام گردید. در این آزمایش از روش پتری های رویهم استفاده شد، بطوری که ظروف پتری حاوی قارچ بیمارگر در بالا و ظروف پتری حاوی جدایه های آنتاگونیست در پایین قرار گرفتند. پتری ها در انکوباتور با دمای ۱±۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری شده و به فواصل زمانی ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت اقدام به اندازه گیری قطر پرگنه در تیمارهای مختلف و مقایسه آنها با تیمار شاهد گردید. نهایتا درصد بازدارندگی از رشد جدایه های تریکودرما با استفاده از رابطه محاسبه گردید.

کلید واژه: