بررسی اثرات ضدلیشمانیایی عصاره های آویشن شیرازی، اسپند و مورد با روش رنگ سنجی به صورت برون تنی (In vitro)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات ضدلیشمانیایی عصاره های آویشن شیرازی، اسپند و مورد با روش رنگ سنجی به صورت برون تنی (In vitro) دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات ضدلیشمانیایی عصاره های آویشن شیرازی، اسپند و مورد با روش رنگ سنجی به صورت برون تنی (In vitro)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات ضدلیشمانیایی عصاره های آویشن شیرازی، اسپند و مورد با روش رنگ سنجی به صورت برون تنی (In vitro)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات ضدلیشمانیایی عصاره های آویشن شیرازی، اسپند و مورد با روش رنگ سنجی به صورت برون تنی (In vitro) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: عصار ه های گیاهی و ترکیبات مشتق شده آنها منبع غنی عوامل دارویی جدید را فراهم می کنند و از گیاهان بومی برای درمان بسیاری از عوامل عفونی استفاده می شود. هدف از این تحقیق، تعیین اثر ضدلیشمانیایی سه عصاره گیاهی در مقایسه با ترکیب سه ظرفیتی آنتیموان بر روی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور با استفاده از روش رنگ سنجی(Colorimetric assay) می باشد.روش: پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور (Leishmania major) در محیط کشت RPMI-1640 حاوی %۱۰ سرم جنین گوساله (FCS) و آنتی بیوتیک در دمای ۲۵±۲oC کشت داده شد و با استفاده از روش رنگ سنجی MTT، تاثیر غلظت های مختلف عصاره های گیاهی در مقایسه با ترکیب سه ظرفیتی آنتیموان (تارتارامتیک) بر روی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور، مورد بررسی قرار گرفت. میزان جذب نوری (Optical density) رنگ حاصله از احیا نمک تترازولیوم (MTT) به محصول رنگی فورمازان توسط انگل، به وسیله دستگاه الیزا ریدر (ELISA reader) سنجیده شد و مقدارIC50 که %۵۰ غلظت مهارکننده است، محاسبه گردید.یافته ها: عصاره های موردنظر و داروی تارتارامتیک هر دو رشد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور را در شرایط آزمایشگاهی مهار کردند. میزان IC50 تارتارامتیک برابر با ۴.۷mg/ml، و از عصاره های آویشن شیرازی، اسپند و مورد به ترتیب ۷.۴، ۷.۲ و ۵.۸ میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد. اگرچه داروی تارتارامتیک در مقایسه با این عصاره ها تاثیر بیشتری نشان داد اما همه این عصاره ها بر فرم پروماستیگوت لیشمانیا ماژور تاثیر قابل ملاحظه ای نشان دادند.نتیجه گیری: از آنجایی که عصاره های آویشن شیرازی، اسپند و مورد به صورت برون تنی به خوبی اثرات ضدلیشمانیایی از خود نشان داده اند، لزوم انجام آزمایشات بیشتری برای ارزیابی اثر این عصاره ها بر روی انگل لیشمانیا در مدل حیوانی و انسان های داوطلب، احساس می شود.

کلید واژه: لیشمانیا ماژور، آویشن شیرازی، اسپند، مورد، عصاره های گیاهی، روش MTT