بررسی تاثیر تجویز همزمان ویتامین C و وارفارین بر مسیرهای انعقادی خون موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر تجویز همزمان ویتامین C و وارفارین بر مسیرهای انعقادی خون موش صحرایی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر تجویز همزمان ویتامین C و وارفارین بر مسیرهای انعقادی خون موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر تجویز همزمان ویتامین C و وارفارین بر مسیرهای انعقادی خون موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر تجویز همزمان ویتامین C و وارفارین بر مسیرهای انعقادی خون موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

تعداد صفحات :۹

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین تغییرات مدت زمان مسیرهای انعقادی بعد از تجویز همزمان وارفارین و ویتامین C بود.روش بررسی: به منظور انجام این تحقیق ۵۰ سر موش صحرایی نژاد ویستار انتخاب شدند. به جز گروه کنترل ۴ گروه موش به عنوان گروههای آزمایش انتخاب شدند. یک گروه از موشها برای تجویز وارفارین به مدت ۱۰ روز و گروه دیگر برای تجویز همزمان وارفارین و ویتامین C به مدت ۱۰ روز انتخاب گردیدند. وارفارین و ویتامین C از راه خوراکی تجویز شد. دو گروه باقی مانده نیز به همین شکل اما برای مدت ۲۰ روز دارو درمانی شدند. بعد از پایان ۱۰ و ۲۰ روز از هر کدام از گروه های مربوطه خونگیری و پارامترهای PTT, PT،BT و CT مورد سنجش قرار گرفتند.نتایج: در دوز تجویزی مصرف ویتامین C سبب کاهش زمان های PTTوPT در روز تجویز شده است. زمان PTT و PT در مقایسه با گروه دریافت کننده وارفارین (به مدت ۲۰ روز) کاهش معنی داری نشان می دهد. در دوز تجویزی، در روز دهم، میانگین مدت زمان های PTTو PT در گروه دریافت کننده وارفارین، به تنهایی کمتر از میانگین PT و PTT در گروه دریافت کننده وارفارین و ویتامین C می باشد. اما در مورد زمان سیلان این مدت زمان ها در گروه دریافت کننده وارفارین و ویتامین C در مقایسه با گروه دریافت کننده وارفارین به تنهایی بطور معنی داری کمتر می باشد (P<0.05).نتیجه گیری: مصرف بیست روزه ویتامین C سبب کاهش میانگین زمان پروترومبین و ترومبوپلاستین نسبی در گروه دریافت کننده وارفارین و ویتامین C شده است. از این رو تاثیر ویتامین C بر انعقاد خون می تواند مشابه تاثیر ویتامینK باشد.

کلید واژه: ویتامین C، وارفارین، آزمونهای انعقادی، موش صحرایی