بررسی صحت معاینه فیزیکی در مقایسه با ام آر آی در تشخیص آسیب های رباطی داخل زانو با آرتروسکوپی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی صحت معاینه فیزیکی در مقایسه با ام آر آی در تشخیص آسیب های رباطی داخل زانو با آرتروسکوپی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی صحت معاینه فیزیکی در مقایسه با ام آر آی در تشخیص آسیب های رباطی داخل زانو با آرتروسکوپی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی صحت معاینه فیزیکی در مقایسه با ام آر آی در تشخیص آسیب های رباطی داخل زانو با آرتروسکوپی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی صحت معاینه فیزیکی در مقایسه با ام آر آی در تشخیص آسیب های رباطی داخل زانو با آرتروسکوپی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران

تعداد صفحات :۸

پیش زمینه: تصویربرداری با کمک تشدید مغناطیسی (MRI) از زانو معمولا به عنوان جایگزین غیرتهاجمی آرتروسکوپی تشخیصی در نظر گرفته می شود. از نظر بالینی، ام آر آی جهت تایید تشخیص آسیب منیسک یا رباط پیش از بررسی آرتروسکوپیک و جراحی بکار می رود. از سوی دیگر، این فن آوری گاهی از اهمیت اخذ شرح حال و معاینه بالینی می کاهد. هدف از این مطالعه بررسی دقت معاینه بالینی و ام آر آی در تشخیص آسیب زانو شامل پارگی های منیسک و رباط های متقاطع است. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی ـ تحلیلی، ۱۲۰ بیمار (۱۰۸ مرد و ۱۲ زن) دچار آسیب زانو که سابقه قبلی آرتروسکوپی نداشتند و کاندید آرتروسکوپی بودند، در مدت یک سال در یک مرکز درمانی تبریز بررسی شدند. ابتدا برای تشخیص اولیه، معاینه دقیق و کامل زانوی مبتلا انجام شد. نتایج آرتروسکوپی زانو به عنوان تشخیص نهایی در نظر گرفته شد و بر این اساس نتایج معاینه فیزیکی و ام آر آی مورد قضاوت قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران ۲۹ سال (۵۴-۱۶ سال) بود. دقت، حساسیت و ویژگی معاینه فیزیکی در مورد آسیب منیسک داخلی به ترتیب ۸۵، ۹۴.۸ و ۷۵.۸ درصد؛ برای آسیب منیسک خارجی به ترتیب ۸۵، ۷۰.۸ و ۸۸.۵ درصد؛ در مورد آسیب رباط متقاطع جلویی به ترتیب ۹۵.۸، ۹۸.۶ و ۹۱.۷ درصد؛ و در مورد رباط متقاطع پشتی در هر سه مورد ۱۰۰ درصد بود. دقت، حساسیت و ویژگی ام آر آی برای آسیب منیسک داخلی به ترتیب ۷۷.۵، ۸۴.۲ و ۷۱.۴ درصد؛ آسیب منیسک خارجی به ترتیب ۸۵.۸، ۵۶.۵ و ۹۲.۸ درصد؛ آسیب رباط متقاطع جلویی به ترتیب ۹۲.۵، ۹۸.۶ و ۸۳.۳ درصد؛ و برای رباط متقاطع پشتی در هر سه مورد ۱۰۰ درصد بود. در مجموع، در آسیب های منفرد، دقت معاینه فیزیکی نسبتا بیشتر از آسیب های پیچیده و نتایج ام آر آی در این مورد برعکس بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، هر دو روش معاینه فیزیکی و ام آر آی در تشخیص آسیب های زانو بسیار حساس و دقیق می باشد ولی معاینه فیزیکی کمی برتری دارد. ام آر آی بایستی در موارد مشکوک یا آسیب های پیچیده مورد استفاده قرار گیرد.

کلید واژه: آرتروسکوپی، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی، منیسک تی بیا، رباط داخل زانو