بررسی اثر تجویز کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی H1 بر آستانه درد در موش صحرایی کلستاتیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر تجویز کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی H1 بر آستانه درد در موش صحرایی کلستاتیک دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر تجویز کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی H1 بر آستانه درد در موش صحرایی کلستاتیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر تجویز کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی H1 بر آستانه درد در موش صحرایی کلستاتیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر تجویز کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی H1 بر آستانه درد در موش صحرایی کلستاتیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی هرمزگان (MEDICAL JOURNAL OF HORMOZGAN UNIVERSITY)

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: عوامل عصبی مختلفی سبب تعدیل آستانه درد در کلستاز می شوند. با توجه به تون اپیوئیدی افزایش یافته در کلستاز و همچنین وجود رابطه عملکردی نزدیک بین سیستم اپیوئیدی و آنتاگونیست های رسپتورهیستامینی H1، در این مطالعه اثر تجویز سیستمیک دو آنتاگونیست رسپتور هیستامینی H1 یعنی کلرفنیرامین و هیدروکسی زین را بر تعدیل درد یک مدل تجربی تون اپیوئیدی افزایش یافته (کلستاز) با استفاده از آزمون پس کشیدن دم مورد ارزیابی قرار دادیم. روش کار: در این مطالعه تجربی، کلستاز در موش های صحرایی با انسداد مجرای مشترک صفراوی توسط دو گره و قطع مجرا بین آن دو ایجاد شد. در روز هفتم بعد از جراحی، آزمون پس کشیدن دم ۳۰ دقیقه پس از تزریق داخل صفاقی کلرفنیرامین (۴۰mg/kg و ۲۰،۱۰، ۵)، هیدروکسی زین (۵۰mg/kg و ۲۵، ۱۲.۵، ۶.۲۵) و سالین به گروه های مختلف حیوانات انجام شد. نتایج: افزایش قابل توجهی در آستانه درد در روز هفتم پس از جراحی در گروه کلستاتیک دریافت کننده سالین نسبت به گروه جراحی نشده معادل ایجاد شد (P<0.01). تزریق کلرفنیرامین (۴۰mg/kg و ۱۰، ۲۰) و هیدروکسی زین (۵۰mg/kg و ۲۵، ۱۲.۵) در گروه های کلستاتیک سبب افزایش آستانه درد نسبت به گروه های معادل دریافت کننده سالین گردید. داروها در دوزهای مورد استفاده در این مطالعه، اختلالی در عملکرد حرکتی حیوانات در آزمون Rota Rod ایجاد نکردند.نتیجه گیری: نتیجه این آزمایشات نشان داد که تزریق سیستمیک کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان دو آنتاگونیست های رسپتور هیستامینی H1 قادر به تغییر آستانه درد در مدل تجربی افزایش تون اپیوئیدی آندوژن (مدل کلستاز) می باشند. طبق یک فرضیه جدید مبنی بر اثر افزایش آستانه درد در کلستاز بر کاهش حس خارش، شاید این مکانیسم در اثر این داروها در کاهش خارش کلستاتیک موثر می باشند.

کلید واژه: کلرفنیرامین، هیدروکسی زین، کلستاز، آستانه درد، خارش، موش های صحرایی