مقایسه نتایج درمان جراحی شکستگی های دیستال فمور به دو روش رتروگراداینترامدولارنیل و لاکینگ کوندیلار پلیت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه نتایج درمان جراحی شکستگی های دیستال فمور به دو روش رتروگراداینترامدولارنیل و لاکینگ کوندیلار پلیت دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه نتایج درمان جراحی شکستگی های دیستال فمور به دو روش رتروگراداینترامدولارنیل و لاکینگ کوندیلار پلیت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه نتایج درمان جراحی شکستگی های دیستال فمور به دو روش رتروگراداینترامدولارنیل و لاکینگ کوندیلار پلیت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه نتایج درمان جراحی شکستگی های دیستال فمور به دو روش رتروگراداینترامدولارنیل و لاکینگ کوندیلار پلیت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: میزان بروز شکستگی های دیستال فمور تقریبا ۳۷ در ۱۰۰ هزار فرد در سال می باشد. شکستگی دیستال فمور به دلیل میزان بالای عوارض آن از چالش های مهم درمانی می باشد و تاکنون تکنیک های مختلفی برای درمان آن پیشنهاد و به کار گرفته شده است. تاکنون مطالعه ای در مورد ارزیابی روش نیل رتروگراد (Retrograde Intra Medullary Nail-RIN) و مقایسه آن با روش لاکینگ کوندیلار پلیت (Locking Condylar Plate-LCP) در ایران انجام نشده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان واقعی موفقیت این عمل در درمان شکستگی های دیستال فمور است.روش بررسی: در این مطالعه مشاهده ای، مقطعی – تحلیلی ۳۸ بیماری که در طول سال های ۸۶-۱۳۸۴ تحت عمل جراحی نیل رتروگراد (RIN) یا لاکینگ کوندیلار (LCP) قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. برای مشخص کردن محدوده حرکتی و دفورمیتی های احتمالی، از بیماران برای حضور در درمانگاه دعوت به عمل آمد. پس از به دست آمدن همه فاکتورهای لازم، نتیجه دو عمل با یکدیگر مقایسه شد. در آنالیز تحلیلی از آزمون های t مستقل، مجذور کای و همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنی دار کمتر از ۵% در نظر گرفته شده است. داده ها توسط نرم افزار ۱۶ SPSS V. تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: پراکندگی سنی و جنسی در دو گروه یکسان بود. میزان دامنه حرکت مفصل زانو (محدوده حرکتی)، مدت زمان لازم برای یونیون (جوش خوردگی) و نیاز به عمل مجدد در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. درد زانو و عفونت زانو در بیمارانی که به روش LCP جراحی شده بودند به طور معنی داری بیشتر بود، ولی میزان بدجوش خوردگی (Malunion) در گروه LCP بیشتر مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر و بررسی مطالعات دیگر در مجموع نشان می دهد که در درمان شکستگی های دیستال فمور، تکنیک LCP ارجحیت دارد. البته باید خاطر نشان کرد که نتایج جراحی RIN در کشور ما در مقایسه با سایر مطالعات بدتر بوده است. همچنین با توجه به تعداد محدود مطالعات در مورد روش LCP، انجام مطالعات آینده نگر و با حجم نمونه بیشتر در این مورد پیشنهاد می گردد.

کلید واژه: شکستگی دیستال فمور، لاکینگ پلیت، نیل اینترامدولاری