تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG در مهار کلونیزاسیون انتروکوکوس فکالیس مقاوم به ونکومایسین در موش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG در مهار کلونیزاسیون انتروکوکوس فکالیس مقاوم به ونکومایسین در موش دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG در مهار کلونیزاسیون انتروکوکوس فکالیس مقاوم به ونکومایسین در موش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG در مهار کلونیزاسیون انتروکوکوس فکالیس مقاوم به ونکومایسین در موش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG در مهار کلونیزاسیون انتروکوکوس فکالیس مقاوم به ونکومایسین در موش :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۴

مقدمه: انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین (VRE) یکی از پاتوژن های شایع بیمارستانی در سراسر دنیا هستند. کلونیزاسیون این باکتری ها در روده یکی از منابع مهم در انتقال این باکتری ها می باشد. پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده ای هستند که وقتی در مقادیر متعادل مورد استفاده قرار بگیرند، اثر مهاری روی کلونیزاسیون پاتوژن های دستگاه گوارش اعمال می کنند. این مطالعه به منظور بررسی اثر پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس (LGG) GG در کاهش کلونیزاسیون انتروکوکوس فکالیس مقاوم به ونکومایسین (VRE) در دستگاه گوارش موش انجام شد.روش: تعداد ۲۴ موش به مدت یک هفته کنترل شده و سپس با دادن یک میلی لیتر وانکومایسین خوراکی (۲۵۰ µg/ml) و یک میلی لیتر سوسپانسیون VRE در مولر– هینتون براث (۵´۱۰۸ CFU/ml) روزی یک بار و به مدت ۷ روز متوالی به VRE آلوده شدند. موش ها به صورت تصادفی به دو گروه تحت درمان و شاهد تقسیم شده و اثر پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG در گروه تحت درمان بررسی و با گروه شاهد مقایسه شد. قبل و بعد از کلونیزه شدن، تعداد VRE، کل انتروکوک ها و باسیل های گرم منفی روده ای در مدفوع دو گروه تعیین شد.یافته ها: در ابتدا همه موش ها با انتروکوک های غیرمقاوم به ونکومایسین کلونیزه شدند (متوسط ۷ روز (۵´۱۰۵ CFU/g و مقاومت به ونکومایسین قابل تشخیص نبود. متعاقب تلقیح VRE در معده موش ها و دریافت روزانه ونکومایسین خوراکی، سوش VRE در دستگاه گوارش همه آنها کلونیزه شد (متوسط ۷ روز (۱.۶´۱۰۶ CFU/g. کاربرد خوراکی LGG رشد همه انتروکوک ها از جمله سوش های مقاوم به ونکومایسین را در مدفوع گروه تحت درمان سرکوب کرد (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به کاهش قابل توجه میزان VRE در نمونه های مدفوع موش های دریافت کننده پروبیوتیک نتیجه می گیریم که پروبیوتیک می تواند کلونیزاسیون VRE را کاهش دهد. مطالعات بیشتری در زمینه تاثیر پروبیوتیک ها در پیشگیری و درمان عفونت VRE و پاتوژن های شایع دیگر پیشنهاد می شود.

کلید واژه: انتروکوکوس فکالیس، لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG، پروبیوتیک