بررسی هیستولوژیک اثر ژلاتین ماتریکس استخوانی انسانی (BMG) و پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پاریتال حیوان آزمایشگاهی RAT

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی هیستولوژیک اثر ژلاتین ماتریکس استخوانی انسانی (BMG) و پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پاریتال حیوان آزمایشگاهی RAT دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی هیستولوژیک اثر ژلاتین ماتریکس استخوانی انسانی (BMG) و پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پاریتال حیوان آزمایشگاهی RAT  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی هیستولوژیک اثر ژلاتین ماتریکس استخوانی انسانی (BMG) و پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پاریتال حیوان آزمایشگاهی RAT،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی هیستولوژیک اثر ژلاتین ماتریکس استخوانی انسانی (BMG) و پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پاریتال حیوان آزمایشگاهی RAT :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (JOURNAL OF DENTAL SCHOOL SHAHID BEHESHTI UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCE)

تعداد صفحات :۱۶

سابقه و هدف: استفاده از پیوندهای استخوانی روش معمول جراحان جهت جبران نقایص استخوانی بیماران می باشد. از آنجا که گرافت های استخوانی به طور پیشرونده در طی مراحل درمانی جذب می شوند و نیز امکان دسترسی آسان به آنها ممکن نیست، بنابراین استفاده از مواد مصنوعی جایگزین شونده از ارزش و کارآیی روزافزونی در جراحی برخوردار شده است. یکی از این مواد جایگزین استخوان، BMG است که نوع انسانی این ماده برای اولین بار در کشور توسط متخصصین ایرانی تهیه شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت و روند استخوان سازی با دو روش استفاده از BMG انسانی و استفاده از پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پریتال حیوان آزمایشگاهی Rat صورت گرفت.مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر، از Rat 12 نر بالغ از نژاد Sprague dawley استفاده گردید. با استفاده از استخوان هومروس انسان تهیه شده از بانک پیوند بیمارستان امام خمینی نوع انسانی BMG تولید شد. دو سوراخ به قطر ۵mm و عمق ۲mm در دو سمت راست و چپ پاریتال Rat ایجاد شد. BMG به طور تصادفی در یک سمت و پیوندهای خودی نیز که از سمت مقابل پاریتال rat ها برداشته شدند در سوراخ دیگر تعبیه گشت. سپس نمونه ها از نظر میزان و سرعت استخوان سازی، وجود التهاب، بافت فیبروز و غضروف با روش هیستولوژی بررسی شدند. جهت بررسی نتایج هیستولوژیک از آزمون Wilcoxon-single Rank استفاده شد.یافته ها: در هر دو گروه پیوند خودی و BMG، التهاب طی دوره های ۷، ۱۴، ۲۴ و ۶۰ روزه روند نزولی داشت. همچنین تشکیل استخوان با گذشت زمان در هر دو گروه ها از روز ۷-۶۰ بیشتر شده بود و درصد استخوان ساخته شده در گروه BMG در روزهای ۲۴، بیشتر از گروه پیوند خودی بود که نشان می داد BMG مانند پیوند خودی می تواند در ترمیم نقایص استخوانی موثر باشد. تفاوت معناداری از لحاظ نوع و میزان استخوان ساخته شده در روز ۶۰ بین هر دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: سرعت ترمیم بافت استخوانی با BMG بیشتر بوده، از محدود شدن بازسازی در حواشی حفره ممانعت می شود. گرچه کیفیت استخوان ساخته شده توسط BMG و پیوند خودی یکسان است.

کلید واژه: ژلاتین ماتریکس استخوانی، پیوند خودی، نقایص استخوانی