جای پای بوم شناختی (EF) به عنوان شاخص سنجش پایداری اجتماعات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جای پای بوم شناختی (EF) به عنوان شاخص سنجش پایداری اجتماعات دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جای پای بوم شناختی (EF) به عنوان شاخص سنجش پایداری اجتماعات  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جای پای بوم شناختی (EF) به عنوان شاخص سنجش پایداری اجتماعات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جای پای بوم شناختی (EF) به عنوان شاخص سنجش پایداری اجتماعات :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : محیط شناسی

تعداد صفحات :۱۶

با انتشار گزارش برانت لند، موضوع توسعه پایدار وارد مباحث و جهت گیری های دولت ها و تجارت جهانی شد و تلاش های زیادی برای ارایه تعریفی دقیق از مفهوم پایداری انجام گرفت. برای قابل اندازه گیری شدن این مفهوم و عملیاتی شدن ایده شهر پایدار، یک روش کمی جدید موردنیاز بود، بنابراین روشی به نام «جای پای بوم شناختی» (EF) ارایه شد. روش EF توسط پروفسور ویلیام ریز و دکتر ماتیس واکرناگل در اوایل دهه ۱۹۹۰ ارایه شد. این روش، شاخص توسعه منابع است که تقاضای منابع انسانی را به مقدار زمینی که برای تولید منابع، تفکیک CO2، و یا دفع مواد زاید لازم است، تبدیل می کند. در این زمینه، ریز و واکرناگل پایداری را به زبان ساده به منزله زندگی مسالمت آمیز و در حد ظرفیت طبیعت تعریف کرده اند. EF اصولا، به عنوان روشی ساده و مناسب برای مقایسه پایداری استفاده از منابع در بین جمعیت های متفاوت، شناخته می شود. این روش هم اکنون به صورت گسترده ای به عنوان شاخص توسعه پایدار استفاده می شود. EF مصرف منابع را با مساحت زمین موردنیاز برای به پایدار رساندن آن معادل سازی می کند و این امکان را فراهم می کند که با یک میانگین گیری، بتوان سرانه EF منطقه، یا کشور را با میانگین جهانی مقایسه کرد. سرانجام مصرف این جمعیت ها به سطحی از کره زمین قابل تبدیل است. این سطح، سپس با مقدار دقیق مساحت منطقه ای که جمعیت در آن ساکن هستند، مقایسه می شود، و درجه ناپایداری بر اساس تفاوت بین مساحت زمین موجود و زمین موردنیاز (بر مبنای توان اکولوژیک) قابل محاسبه است. به عبارت ساده، جمعیت ناپایدار به جمعیت هایی گفته می شود که مقدار EF آنها از مقدار زمین در اختیارشان بیشتر است. همچنین نشان داده شده است که EF می تواند برای طراحی و برنامه ریزی خط ومشی های آینده نیز مورد استفاده قرار گیرد. به طوری که EF محاسبه شده بر اساس این روش، تبدیل به ابزارهای آموزشی و برنامه ریزی مهمی شده اند که ناپایداری مصرف جهانی را بخوبی نشان می دهند.

کلید واژه: جای پای بوم شناختی، توسعه پایدار، مصرف منابع، مساحت سرزمینی،معادل سازی، روش EF