بررسی تنوع ژنتیکی گل های نرگس (.Narcissus spp) بومی و غیربومی با استفاده از نشانگرهای RAPD

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تنوع ژنتیکی گل های نرگس (.Narcissus spp) بومی و غیربومی با استفاده از نشانگرهای RAPD دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تنوع ژنتیکی گل های نرگس (.Narcissus spp) بومی و غیربومی با استفاده از نشانگرهای RAPD  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تنوع ژنتیکی گل های نرگس (.Narcissus spp) بومی و غیربومی با استفاده از نشانگرهای RAPD،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تنوع ژنتیکی گل های نرگس (.Narcissus spp) بومی و غیربومی با استفاده از نشانگرهای RAPD :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم و فنون باغبانی ایران

تعداد صفحات :۱۶

گل های نرگس بومی ایران از قدیمی ترین گل های زینتی بوده که قدمت آن ها به قبل از تاریخ هجری می رسد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی و قرابت بین و درون جمعیت های گل نرگس بومی (استان های خراسان جنوبی، خوزستان، کهکیلویه و بویراحمد، فارس، گلستان و مازندران) و ارقام وارداتی با استفاده از نشانگرهای RAPD بررسی گردید. از میان ۵۰ آغازگر تصادفی، تنها ۱۴ آغازگر بین نژادگان ها قطعات چند شکلی مطلوب نشان دادند. برای ارزیابی تنوع ژنتیکی با استفاده از نرم افزار NTSYS با روش ضریب تطابق ساده مبتنی بر گروه بندی UPGMA، تجزیه خوشه ای انجام شد. ضریب کوفنتیکی بین ماتریس تشابه و دندروگرام در حد r=0.97 به دست آمد. میانگین کل تشابه نشانگرهای RAPD مورد آزمایش برابر ۸۱/۰ و برای دو زیرخوشه بومی و غیربومی به ترتیب برابر ۸۸/۰ و ۴۸/۰ بود. نژادگان ها در ۹ گروه مجزا قرار گرفتند. چهار گروه عمده شامل: ۱- «شهلا کازرون»، «شهلا بیرجند»، «شهلا کوه سفید کهکیلویه»، «شهلا گچساران»، «شهلا شیراز۱ »، «شهلا دیل آرو کهکیلویه»، «شهلا برم الوان کهکیلویه»، «شهلا شیراز ۲»، «شهلا بهبهان»، «شهلا شمال» و «شهلا اهواز» ۲- «مسکینک بهبهان»، «مسکینک اهواز» و «مسکینک کازرون» ۳- «پنجه گربه ای بهبهان»، «پرپر گچساران»، «پرپر شمال»، «پنجه گربه ای اهواز» و «پرپر بهبهان». جمعیت های «مسکین بهبهان»، «پرپر شیراز» و چهار رقم وارداتی هر یک به طور انفرادی گروه های مجزایی را به خود اختصاص دادند. هر یک از گروه های به دست آمده ویژگی های منحصر بفردی از خود بروز دادند. تشابه جمعیت های غیر بومی در حد قابل قبول و تشابه جمعیت های بومی به نسبت بالا بود. نظر به اینکه گسترش پایه ژنتیکی نیازی اساسی در اصلاح گیاهان به شمار می رود، این مطلب قابل اهمیت است. از میان آغازگرهای تصادفی به کار رفته، ۹۶ UBC- با توالی ۵″-GGCGGCATGG-3″ توانست ۲۱ جمعیت گل نرگس بومی ایران را به دو گروه متمایز تفکیک کند. شناسایی نشانگر ذکر شده می تواند با حذف زمان مورد انتظار برای به گل رفتن، به نحو موثری در گزینش نژادگان های مذکور، مورد استفاده واقع گردد.

کلید واژه: تنوع ژنتیکی، نشانگرهای مولکولی، گل نرگس .RAPD،PCR ،Narcissus spp