تعیین ارزش آزمون غلظت آلبومین به کراتینین در نمونه منفرد صبحگاهی در مقایسه با آزمون دفع آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته برای تعیین میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین ارزش آزمون غلظت آلبومین به کراتینین در نمونه منفرد صبحگاهی در مقایسه با آزمون دفع آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته برای تعیین میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین ارزش آزمون غلظت آلبومین به کراتینین در نمونه منفرد صبحگاهی در مقایسه با آزمون دفع آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته برای تعیین میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین ارزش آزمون غلظت آلبومین به کراتینین در نمونه منفرد صبحگاهی در مقایسه با آزمون دفع آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته برای تعیین میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین ارزش آزمون غلظت آلبومین به کراتینین در نمونه منفرد صبحگاهی در مقایسه با آزمون دفع آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته برای تعیین میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دیابت و متابولیسم ایران (مجله دیابت و لیپید ایران)

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، مقایسه نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) در نمونه ادرار صبحگاهی با دفع آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته در بیماران دیابتی (با استفاده از کیت های رایج مورد استفاده در کشور) ، همچنین تعیین همبستگی بین این دو روش و نیز تعیین میزان روز به روز ACR می باشد. روش ها: در این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۸۴ در شهر زنجان ، یک نمونه ادرار ۲۴ ساعته و ۲ نمونه منفرد صبحگاهی برای سنجش آلبومین به روش ایمنوتوربیدیمتری در ۲۰۱ بیمار سرپایی مبتلا به دیابت نوع ۲ ارزیابی شد. ضریب همبستگی ACR در نمونه های منفرد در مقایسه با آلبومین دفعی ادرار ۲۴ ساعته با آزمون آماری همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون و نیز عملکرد تشخیصی آن در تشخیص میکروآلبومینوری تعیین شد.یافته ها: ۵۱ نفر از ۲۰۱ بیمار (۲۵.۴%) میکرو و ۸ نفر (۴%) ماکروآلبومینوری داشتند. ضریب همبستگی نسبت آلبومین به کراتینین حداکثر (P<0.0001) 0.81 و معادله رگرسیون در بهترین شرایط: ۸.۵۲۶ + (ACR روز دوم ۰.۸۹۱) = آلبومین دفعی ادرار ۲۴ ساعته، بدست آمد. ضریب همبستگی در بیماران میکروآلبومینوریک فقط درمورد ACR روز دوم (۰.۵۰) از لحاظ آماری معنی دار بود. در صورت استفاده از Cut-off معمول ۳۰ میلی گرم بر گرم برای ACR دوم ، مقادیر حساسیت و ویژگی ۱۰۰ %و ۹۳.۸ % برای بیماران با سن کمتر از ۴۰ سال (۱۹ نفر) و ۴۷.۹% و۸۳.۳% برای بیماران ۴۰ سال و بالاتر (۱۸۲ نفر) بدست آمد.نتیجه گیری: به نظر می رسد تا زمان ارزیابی بیشتر کیت های آزمایشگاهی در دسترس، آزمون نسبت آلبومین به کراتی نین در نمونه ادرار صبحگاهی، جایگزین قابل قبولی برای اندازه گیری آلبومین ادرار ۲۴ ساعته به منظور تشخیص میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی در ایران نمی باشد.

کلید واژه: نفروپاتی دیابتی، میکروآلبومینوری، نسبت آلبومین به کراتی نین، آلبومین ادرار ۲۴ ساعته