تاثیر تمرین درمانی بر ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان نابینای پسر (۱۸-۱۲ ساله) مجتمع آموزشی نابینایان شهید محبی تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرین درمانی بر ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان نابینای پسر (۱۸-۱۲ ساله) مجتمع آموزشی نابینایان شهید محبی تهران دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرین درمانی بر ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان نابینای پسر (۱۸-۱۲ ساله) مجتمع آموزشی نابینایان شهید محبی تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرین درمانی بر ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان نابینای پسر (۱۸-۱۲ ساله) مجتمع آموزشی نابینایان شهید محبی تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرین درمانی بر ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان نابینای پسر (۱۸-۱۲ ساله) مجتمع آموزشی نابینایان شهید محبی تهران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات ۱۳ ناهنجاری اسکلتی عضلانی (گردن جلو، انحراف طرفی سر، افتادگی طرفی شانه ها، پشت کج، پشت گرد، پشت گود، پشت صاف، افتادگی طرفی لگن، زانوی کمانی، زانوی ضرب دری، کف پای صاف، کف پای گود و شست کج) پس از یک دوره چهار ماهه تمرین درمانی بر دانش آموزان نابینای مادرزادی پسر بدون معلولیت ثانویه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه شبه تجربی مجموعا ۶۰ دانش آموز راهنمایی و دبیرستانی شامل ۳۴ نابینای مطلق و ۲۶ نیمه بینا (مادرزادی) ۱۸ – ۱۲ ساله به صورت تصادفی از میان ۱۳۵ دانش آموز پسر مجتمع آموزشی نابینایان شهید محبی تهران انتخاب شدند. پس از سنجش آن ها با استفاده از دستگاه های سنجش وضعیت بدنی (شطرنجی متحرک- آنتروپومترو پودیوسکوپ) و ثبت نتایج آن، دانش آموزانی که از طریق تست نیویورک دچار یک یا چند ناهنجاری اسکلتی عضلانی (به صورت متوسط یا شدید) تشخیص داده شده بودند در یک برنامه تمرینی (شامل تمرینات رایج کاردرمانی و فیزیوتراپی در هر یک از بد وضعیتی های مذکور) چهار ماهه، هر هفته سه جلسه شرکت داده شدند. بعد از اتمام برنامه تمرینی و اجرای پس آزمون نتایج به دست آمده مجددا ثبت گردید و اطلاعات حاصل در قبل و بعد از آزمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ۸۰ درصد دانش آموزان نابینا در پیش آزمون دچار ناهنجاری های وضعیتی بودند که پس از اعمال تمرین درمانی میزان آن تا ۴۵ درصد کاهش یافت. وضعیت بهبودی ناهنجاری ها در قبل و بعد از اعمال تمرینات در ۱۱ مورد معنی دار بود (Exact – Sign = 0 < 0.05) و در دو مورد افتادگی طرفی لگن و زانوی ضرب دری، اختلاف معنی دار را نشان نداد (Exact – Sign = 1 < 0. 05). نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از اهمیت و تاثیر تمرین درمانی در بهبود ناهنجاری های اسکلتی عضلانی در گروه مورد بررسی بود.

کلید واژه: تمرین درمانی، نابینایی، ناهنجاری های اسکلتی عضلانی