بررسی اثربخشی ترکیب درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در عوارض مزمن ریوی مصدومین شیمیایی با سولفور موستارد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثربخشی ترکیب درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در عوارض مزمن ریوی مصدومین شیمیایی با سولفور موستارد دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثربخشی ترکیب درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در عوارض مزمن ریوی مصدومین شیمیایی با سولفور موستارد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثربخشی ترکیب درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در عوارض مزمن ریوی مصدومین شیمیایی با سولفور موستارد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثربخشی ترکیب درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در عوارض مزمن ریوی مصدومین شیمیایی با سولفور موستارد :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله طب نظامی

تعداد صفحات :۹

مقدمه: مصدومین شیمیایی با سولفور موستارد به ضایعات مزمن ریوی (برونشیت مزمن، برونشیولیت و برونشکتازی) و تحریک پذیری راههای هوایی دچار می شوند و درمان های مختلفی جهت کنترل علایم بیماری وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان بهبودی کلینیکی، یافته های عملکرد ریوی مصدومین شیمیایی مبتلا به برونشیولیت قبل و بعد از درمان جهت دستیابی به یک وضعیت فاقد علایم بیماری و بهبود و تقویت کارکرد ریوی با کمترین مقدار مصرف دارو می باشد.مواد و روش ها: طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی به بررسی ۳۰ مصدوم شیمیایی مبتلا به برونشیولیت که طی شش ماه سال ۸۵ و ۸۶ به کلینیک ریه بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) مراجعه نموده اند، با استفاده از شرح حال، معاینه فیزیکی، تکمیل پرسشنامه، اسپیرومتری و HRCT پرداخته شد. سپس بیماران تحت درمان با پروتکل آزیترومایسین و پردنیزولون قرارگرفتند.نتایج: ۲۸ بیمار (۹۳.۳%) مرد و ۲ بیمار (۶.۷%) زن و میانگین سن بیماران ۴۴.۱±۶.۱ سال و میانگین BMI بیماران ۲۵.۷±۳.۴ Kg/m می باشد.میانگین FVC-Percent قبل و بعداز درمان با FullDose به ترتیب ۷۳.۵۶±۱۱.۵ و ۷۳.۱۲±۱۱.۲ می باشد (P=0.714) و بعداز درمان با آزیترومایسین و پردنیزولون ۷۱.۶۵±۱۲.۶ شد (P=0.491). میانگین FEV1-Percent قبل و بعداز درمان با ۶۲.۹۴±۱۷.۸ FullDose و ۶۳.۵۱±۱۴.۶ می باشد (P=0.726) و بعداز درمان با آزیترومایسین و پردنیزولون ۶۴±۱۵.۲ شد (P=0.842). میانگین FEV1/FVC قبل و بعداز درمان با ۶۸.۴±۱۴.۳ FullDose و ۷۰±۱۲.۹ می باشد (P=0.348)، و بعداز درمان با آزیترومایسن و پردنیزولون ۶۹±۱۱.۳ شد (P=0.613).بحث: بعلت عدم پاسخ بیماران به درمان FullDose کورتیکواستروئیدها، بجای افزایش دوز پردنیزولون، آزیترومایسین به ترکیب درمان اضافه گردید که پاسخ به درمان قابل توجهی مشاهده نشد که به علت پاتوژنز بیماری ایجاد شده با گاز سمی سولفور موستارد می باشد.

کلید واژه: سولفور موستارد، ماکرولید، آزیترومایسین، پردنیزولون، برونشیولیت و ضایعات مزمن ریوی