وضعیت ایمنی سرخجه در مادران بستری شده در بخش بعد از زایمان بیمارستان بعثت سنندج (۱۳۸۵)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 وضعیت ایمنی سرخجه در مادران بستری شده در بخش بعد از زایمان بیمارستان بعثت سنندج (۱۳۸۵) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد وضعیت ایمنی سرخجه در مادران بستری شده در بخش بعد از زایمان بیمارستان بعثت سنندج (۱۳۸۵)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی وضعیت ایمنی سرخجه در مادران بستری شده در بخش بعد از زایمان بیمارستان بعثت سنندج (۱۳۸۵)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن وضعیت ایمنی سرخجه در مادران بستری شده در بخش بعد از زایمان بیمارستان بعثت سنندج (۱۳۸۵) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) (journal of kermanshah university of medical sciences)

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه: سرخجه یک بیماری حاد ویروسی خطرناک در حاملگی است. امروزه سرخجه و سندرم مادرزادی (CRS) ناشی از آن هنوز به عنوان یک مساله بهداشتی عمومی در سرتاسر دنیا مورد توجه است. جمهوری اسلامی ایران به دنبال انجام واکسیناسیون سراسری سرخک و سرخجه در سال ۱۳۸۲ وارد مرحله حذف CRS شده است. برای اطمینان از دست یابی به این مهم نیازمند انجام تحقیقات کاربردی و جمع آوری اطلاعات مستمر و به موقع هستیم؛ لذا این پژوهش با هدف تعیین وضعیت ایمنی سرخجه در مادران بستری شده در بخش بعد از زایمان بیمارستان بعثت سنندج انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و در روی ۲۰۴ خانم انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس از میان زنان بستری شده در بخش پس از زایمان انتخاب گردیده، اما انتساب آن ها به دو گروه به صورت تصادفی بوده است و نمونه ها به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز مانند سوابق فردی، پزشکی و مامایی با استفاده از تکمیل پرسشنامه به دست آمد. نمونه های خون گرفته شده در هر روز بلافاصله تحت عمل جداسازی سرم قرار می گرفت و سطح IgG اختصاصی سرخجه در آن ها با روش الیزا تعیین می شد، سپس داده ها با استفاده از آزمون های آنوا و تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیشتر واحدهای مورد مطالعه در گروه سنی ۲۹-۲۵ سال (%۳۱.۴)، دارای سواد ابتدایی (%۳۵.۸) و ساکن شهر (%۶۵.۲) بودند. همچنین بیشتر نمونه ها دارای سابقه یک بار حاملگی (%۴۹) بودند. ۵۴.۹ درصد افراد، سابقه تزریق واکسن سرخجه را به یاد داشتند. ۸۲.۴ درصد افراد در مورد عوارض سرخجه در حاملگی بی اطلاع بودند. ۹۳.۷ درصد افراد نسبت به سرخجه ایمن و بقیه غیر ایمن یا مشکوک بودند. بین سطوح ایمنی افراد و ویژگی های فردی، سوابق مامایی و سابقه تزریق واکسن یا ابتلا به سرخجه ارتباط معناداری وجود نداشت.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده می توان گفت در حال حاضر ایمنی عمومی وجود دارد اما به نظر می رسد که این سطح ایمنی نمی تواند صرفا نتیجه واکسیناسیون باشد. از آنجا که در این شرایط هنوز امکان بروز موارد تک گیر بیماری وجود دارد و از طرفی چون با گذشت زمان امکان کاهش سطح ایمنی وجود دارد، ضرورت وجود یک برنامه غربالگری از نظر تعیین سطوح ایمنی سرخجه قبل از ازدواج یا حاملگی و واکسینه کردن افراد غیرمصون احساس می شود.

کلید واژه: سرخجه، سطوح ایمنی، آنتی بادی سرخجه، سنندج، زنان