اثرات سطوح مختلف آبیاری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب در چغندرقند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات سطوح مختلف آبیاری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب در چغندرقند دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات سطوح مختلف آبیاری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب در چغندرقند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات سطوح مختلف آبیاری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب در چغندرقند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات سطوح مختلف آبیاری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب در چغندرقند :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : آب و خاک (علوم و صنایع کشاورزی)

تعداد صفحات :۱۶

تاکنون مطالعات زیادی در مورد نیاز آبی چغندرقند در ایران انجام شده است لیکن در مورد عکس العمل گیاه به کم آبیاری و سطوح مصرف نیتروژن، خصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک با منابع محدود آب برای آبیاری کمتر شناخته شده است. این تحقیق با هدف دستیابی به برنامه مناسب آبیاری و بررسی اثرات آب و کود نیتروژن بر عملکر و کارآیی مصرف آب به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور مقدار آب در چهار سطح (۴۰، ۸۰، ۱۲۰ و ۱۶۰ درصد تبخیر از سطح طشتک کلاس (A، مقدار نیتروژن در چهار سطح (شاهد، ۹۰، ۱۸۰ و ۲۷۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره) در سه تکرار انجام گردید. دور آبیاری برای تمامی تیمارها یکسان و برابر دور معمول منطقه (۷ روز) بود. مقدار آب مصرفی در دوره رشد گیاه با احتساب مقدار آب تا مرحله استقرار ۹۵۰، ۱۱۸۵، ۱۴۵۰ و ۱۶۴۵ میلیمتر به ترتیب در تیمارهایI1 ،I2 ، I3 وI4 بود.نتایج نشان داد عملکرد ریشه، مقدار شکر و کارآیی مصرف آب تحت تاثیر مقدار آب، مقدار نیتروژن و اثر متقابل آنها و درصد قند و شاخص برداشت تحت تاثیر مقدار آب و اثر متقابل آب و نیتروژن قرار گرفت. تیمار (I4) با ۴۷۹۶۹ کیلوگرم در هکتار و تیمار (I1) با ۳۶۲۵۷ کیلوگرم در هکتار به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد ریشه را داشتند. تیمار (I2) با ۶۸۵۵ کیلوگرم در هکتار بیشترین و تیمار (I1) با ۵۷۷۹ کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد شکر را داشتند. عیار قند در تیمار (I2) با ۱۶.۴ درصد و در تیمار (I4) با ۱۳.۹ درصد به ترتیب بیشترین و کمترین درصد بودند. نتایج نشان داد که در شرایط کم آبیاری عملکرد کاهش و درصد قند، کارآیی مصرف آب و شاخص برداشت افزایش یافت. همچنین اثر نیتروژن بر عملکرد و کارآیی مصرف آب تفاوت معنی دار در سطح آماری %۱ نشان داد. با افزایش مقدار نیتروژن عملکرد ریشه، شکر، ماده خشک کل و کارآیی مصرف آب افزایش نشان داد. درصد قند و شاخص برداشت تحت تاثیر میزان نیتروژن مصرفی قرار نگرفت. اثرات متقابل آب و نیتروژن نشان داد که تیمار I4N3 و I3N3 به ترتیب با ۵۳۶۲۱ کیلوگرم در هکتار و ۵۳۰۷۵ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد ریشه، و نیز با ۷۸۸۷ کیلوگرم در هکتار و ۷۶۸۹ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد شکر را داشتند.

کلید واژه: چغندرقند، عملکرد، کارآیی مصرف آب، کم آبیاری، نیتروژن