تاثیر تجویز پردنیزولون خوراکی در کنترل استفراغ وخیم بارداری و مدت بستری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تجویز پردنیزولون خوراکی در کنترل استفراغ وخیم بارداری و مدت بستری دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تجویز پردنیزولون خوراکی در کنترل استفراغ وخیم بارداری و مدت بستری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تجویز پردنیزولون خوراکی در کنترل استفراغ وخیم بارداری و مدت بستری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تجویز پردنیزولون خوراکی در کنترل استفراغ وخیم بارداری و مدت بستری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پزشکی جندی شاپور

تعداد صفحات :۹

هدف: استفراغ وخیم بارداری یا هیپرامزیس گراویداروم بیماری وخیم و تحلیل برنده ای است که در ۰.۳ تا ۲ درصد زنان باردار مشاهده می شود. این بیماری با استفراغ شدید و طولانی، کم آبی بدن (کاهش وزن)، کتوزیس و ضعف عضلانی مشخص می شود. اقدامات درمانی رایج، همیشه و به ویژه در موارد شدید موثر نیست. در چنین مواردی تجویز داوری پردنیزولون توصیه شده است، اما هنوز برای تجویز آن توافق نظر وجود ندارد. هدف از این بررسی، تاثیر تجویز پردنیزولون خوراکی در کنترل استفراغ وخیم بارداری و کاهش حملات تهوع و استفراغ، موارد و مدت بستری مبتلایان به این بیماری در بیمارستان های دانشگاهی اهواز بود.روش بررسی: این پژوهش از فروردین ۱۳۸۵ لغایت اسفند ۱۳۸۶ به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی روی زنان مبتلا به استفراغ وخیم بارداری که در بیمارستان های دانشگاهی شهر اهواز بستری شده بودند صورت گرفت. در ابتدا بیماران در دو گروه (پردنیزولون و پلاسبو) قرار داده شدند. هر دو گروه تحت درمان متداول (پرومتازین، متوکلوپرامید، مایع درمانی وریدی و ویتامین های تکمیلی B1، B6) قرار گرفتند و چنانچه پاسخ درمانی بدست نمی آمد وارد مطالعه می گردیدند. به گروه پردنیزولون، روزانه ۲۰ میلی گرم پردنیزولون دو بار تا زمان فروکش کردن علایم (و سپس قطع تدریجی دارو طی چند هفته) و در گروه پلاسبو قرص مولتی ویتامین تجویز گردید. سپس یافته های هر دو گروه جمع آوری گردید و با یکدیگر مقایسه شدند.یافته ها: تعداد ۵۴ زن باردار در قالب دو گروه (پردنیزولون: ۲۸ نفر و پلاسبو: ۲۶ نفر) وارد مطالعه شدند. متوسط سن در هر دوگروه هنگام بستری ۴.۵±۲۲ سال بود. متوسط سن بارداری در گروه پردنیزولون ۲.۳±۱۰.۷ هفته و در گروه پلاسبو ۱.۷±۸.۴ هفته بود. از میان زنان، ۵۵ نفر تک قلو و یک نفر دوقلو باردار بود. از گروه پردنیزولون، ۱۰ نفر (۳۵.۷۱ درصد) و از گروه پلاسبو ۱۵ نفر (۵۷.۶۸ درصد) بیش از یک هفته در بیمارستان بودند (P=0.18). در مدت اقامت در بیمارستان ازگروه پردنیزولون، تنها ۴ نفر (۱۴ درصد) ولی از گروه پلاسبو ۱۲نفر (۴۶ درصد) استفراغ شدید داشتند (۰.۰۱>P). از گروه پردنیزولون ۱۲ نفر (۴۳ درصد) و از گروه پلاسبو ۱۹(۷۳ درصد) نفر مجددا بستری شدند (۰.۰۵>P). در گروه پردنیزولون، پتیالیسم (خروج بزاق و کف از دهان) در ۶ نفر از ۱۲ نفر (۵۰ درصد) و در گروه پلاسبو یک نفر از ۴ نفر (۲۵ درصد) بعد از یک هفته بهبود یافت P=0.05)).نتیجه گیری: تجویز پردنیزولون خوراکی در بهبود علایم زنان مبتلا به استفراغ وخیم بارداری موثر است. به دلیل کمی حجم نمونه در پژوهش حاضر، مطالعه در سطح وسیع تر توصیه می شود.

کلید واژه: استفراغ، هیپرامزیس گراویداروم، پردنیزولون