اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش: یک مطالعه مورفومتریک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش: یک مطالعه مورفومتریک دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش: یک مطالعه مورفومتریک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش: یک مطالعه مورفومتریک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش: یک مطالعه مورفومتریک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: پیشرفت در حال توسعه صنایع الکترونیک و استفاده روزافزون از دستگاه های الکتریکی منجر به افزایش مواجهه افراد با امواج الکترومغناطیسی شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثر امواج الکترومغناطیسی بر شاخص های مورفومتریک اپیدیدیم، مجرای دفران و بیضه موش انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۳۰ سر موش نر نژاد BALB/c انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تجربی، شم (sham) و کنترل قرار داده شدند. موش های گروه تجربی به مدت ۸ هفته، هر هفته ۶ روز و هر روز ۴ ساعت در معرض امواج الکترومغناطیسی با شدت ۰.۵ میلی تسلا و فرکانس ۵۰ هرتز قرار گرفتند. موش های گروه کنترل و شم در معرض امواج قرار نگرفتند. بعد از پایان دوره آزمایش موش ها تحت بیهوشی کشته و لاپاراتومی شدند و بیضه های طرف چپ موش ها خارج و وزن گردید. نمونه ها با میکروسکوپ نوری تحت فرآیندهای روتین بافتی قرار گرفتند. قطر و ارتفاع اپیتلیوم مجاری اپیدیدیم و دفران تعیین گردید. نتایج به دست آمده با آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukeyمورد ارزیابی آماری قرار گرفت.یافته ها: میانگین قطر اپیدیدیم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (P<0.05). میانگین قطر مجرای دفران، ارتفاع سلول های اپیتلیال اپیدیدیم و مجرای دفران در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و شم کاهش معنی داری داشت (P<0.05). همچنین میانگین وزن بیضه در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و شم کاهش معنی داری داشت (P<0.05). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میدان الکترومغناطیسی به مدت ۸ هفته و به میزان ۰.۵ میلی تسلا سبب تغییرات مورفومتریک سلول های اپی تلیوم اپیدیدیم و مجرای دفران و کاهش وزن بیضه موش می گردد.

کلید واژه: میدان الکترومغناطیسی، موش، اپیدیدیم، مجرای دفران، بیضه، مورفومتری