مقایسه دو روش درمان در اپی کندیلیت خارجی: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دو روش درمان در اپی کندیلیت خارجی: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دو روش درمان در اپی کندیلیت خارجی: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دو روش درمان در اپی کندیلیت خارجی: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دو روش درمان در اپی کندیلیت خارجی: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۸

مقدمه: یکی از روش های متعدد مطرح شده که در درمان این بیماری بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، تزریق موضعی استروئید است. خم کردن ناگهانی و قدرتمند مچ دست مبتلا که با عنوان “Complete the lesion” مطرح شده است، از روش هایی است که همراه تزریق موضعی استروئید به کار می رود و هنوز به خوبی شناخته نشده است. طی یک بررسی شش ماهه به مقایسه تزریق موضعی استروئید همراه با عمل “Complete the lesion” و نیز تزریق آن بدون انجام این عمل پرداخته ایم.روش ها: طی یک مطالعه بالینی دوسوکور، ۵۰ نفر مبتلا به اپی کندیلیت خارجی از مراجعه کنندگان به درمانگاه ارتوپدی در دو گروه ۲۵ نفره تقسیم شدند. برای گروه مداخله، تزریق موضعی استروئید به همراه عمل “Complete the lesion” انجام شد و برای دست مبتلا به مدت سه هفته گچ بلند گرفته شد. برای گروه شاهد تمامی موارد فوق به غیر از عمل “Complete the lesion” صورت گرفت. بیماران طی هفته های سوم، ششم، دوازدهم، و بیست و چهارم، طبق معیارهای verhaar، در چهار گروه عالی، خوب، متوسط، و ضعیف مورد ارزیابی قرار گرفتند. طی مدت پیگیری، ۷ نفر از مطالعه خارج شدند. جهت آنالیز داده ها از آزمون هایFriedman وMan-Whitney استفاده گردید.یافته ها: طی تمامی دوره های پیگیری، تفاوت معنی داری بین دو گروه مداخله و شاهد مشاهده نگردید. طی بررسی هفته سوم، میانه نمرات گروه مداخله کمی بالاتر از گروه شاهد بود (۳.۰۲ در مقابل ۲.۷۷). نتایج آماری معنی داری نیز طی تمامی دوره های پیگیری برای هر دو گروه به دست آمد (P<0.05).نتیجه گیری: تفاوتی میان تزریق موضعی استروئید به تنهایی و یا به همراه عمل “Complete the lesion” در طی شش ماه پیگیری مشهود نبود. طی سه هفته اول، در گروه مداخله درد بیشتری نسبت به گروه شاهد دیده شد. در هر دو گروه نتایج درمانی قابل قبولی طی بررسی های کوتاه مدت (۳ و ۶ هفته) و نیز بلندمدت (۱۲ و ۲۴ هفته) مشاهده گردید. مطالعات بلند مدت تر با تکیه بر عوامل موثر بر عود بیماری، مفید به نظر می رسد.

کلید واژه: اپی کندیلیت خارجی، آرنج تنیس بازان، تزریق موضعی استروئید، کارآزمایی بالینی، خم کردن مچ دست