اثر حفاظتی تجویز درازمدت سیلی مارین بر میزان گلوکز و لیپیدهای خون و استرس اکسیداتیو در موش صحرایی دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر حفاظتی تجویز درازمدت سیلی مارین بر میزان گلوکز و لیپیدهای خون و استرس اکسیداتیو در موش صحرایی دیابتی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر حفاظتی تجویز درازمدت سیلی مارین بر میزان گلوکز و لیپیدهای خون و استرس اکسیداتیو در موش صحرایی دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر حفاظتی تجویز درازمدت سیلی مارین بر میزان گلوکز و لیپیدهای خون و استرس اکسیداتیو در موش صحرایی دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر حفاظتی تجویز درازمدت سیلی مارین بر میزان گلوکز و لیپیدهای خون و استرس اکسیداتیو در موش صحرایی دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: کاهش دادن سطح استرس اکسیداتیو و میزان گلوکز و لیپیدهای نامطلوب سرم در بیماران دیابتی از اهمیت بالینی زیادی برخوردار است. در این مطالعه، تاثیر سیلی مارین بر میزان گلوکز، لیپیدهای خون و سطح استرس اکسیداتیو موش صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تحقیقاتی از نوع تجربی، موش های صحرایی نر (n=40) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیلی مارین، دیابتی و دیابتی تحت تیمار با سیلی مارین تقسیم شدند. دو گروه کنترل و دیابتی تحت تیمار با سیلی مارین، در شروع دوره آزمایش (در گروه حیوانات دیابتی، قبل از دیابتی شدن آن ها به وسیله تزریق داخل صفاقی ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم داروی استرپتوزوتوسین) ۲۰۰mg/Kg و سپس به مدت ۸ هفته روزانه ۱۰۰mg/Kg سیلی مارین را به روش داخل صفاقی دریافت کردند. میزان گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول توتال، کلسترولLDL ، HDL و سطح فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و میزان مالون دی آلدئید (MDA) سرم قبل از مداخله و پس از ۸ هفته تعیین گردید.یافته ها: پس از هفته هشتم، میزان گلوکز، کلسترول تام، کلسترول LDL و تری گلیسیرید سرم در گروه دیابتی افزایش (۰۰۰۱/۰-۰۳/۰=P) و میزان HDL کاهش معنی داری (۰۳/۰=P) در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. در حیوانات دیابتی تحت درمان با سیلی مارین، میزان گلوکز، کلسترول تام، کلسترول LDL و تری گلیسیرید کاهش (۰۰۰۱/۰-۰۱/۰=P) و میزان HDL افزایش معنی داری (۰۳/۰=P) در مقایسه با حیوانات دیابتی نشان داد. از طرف دیگر، در حیوانات دیابتی میزان فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان SOD سرم کاهش و میزان MDA سرم افزایش قابل ملاحظه ای در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. تیمار حیوانات دیابتی با سیلی مارین موجب افزایش میزان فعالیت آنزیم SOD و کاهش میزان MDA در سرم شد.نتیجه گیری: درمان حیوانات دیابتی با سیلی مارین علاوه بر کاهش میزان گلوکز سرم، دارای اثرات سودمندی بر لیپیدهای نامطلوب سرم و سطح استرس اکسیداتیو است.

کلید واژه: سیلی مارین، گلوکز سرم، لیپید سرم، استرس اکسیداتیو، دیابت ملیتوس، موش صحرایی