مکان یابی مناطق امن مرتع به عنوان ذخیرگاه گیاهان کاهش یافته رهیافتی برای اعاده پوشش گیاهی (مطالعه موردی: مراتع منطقه طالقان)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مکان یابی مناطق امن مرتع به عنوان ذخیرگاه گیاهان کاهش یافته رهیافتی برای اعاده پوشش گیاهی
(مطالعه موردی: مراتع منطقه طالقان) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مکان یابی مناطق امن مرتع به عنوان ذخیرگاه گیاهان کاهش یافته رهیافتی برای اعاده پوشش گیاهی
(مطالعه موردی: مراتع منطقه طالقان)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مکان یابی مناطق امن مرتع به عنوان ذخیرگاه گیاهان کاهش یافته رهیافتی برای اعاده پوشش گیاهی
(مطالعه موردی: مراتع منطقه طالقان)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مکان یابی مناطق امن مرتع به عنوان ذخیرگاه گیاهان کاهش یافته رهیافتی برای اعاده پوشش گیاهی
(مطالعه موردی: مراتع منطقه طالقان) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مرتع

تعداد صفحات :۱۷

از پیامدهای تخریب مراتع ایران که احیاء و اصلاح آن را با مشکل مواجه می نماید، کاهش و حذف فیزیکی گونه های گیاهی مورد توجه دام است. زیرا جمعیت و حضور زیاد دام مجال رویش و بذردهی را از این گونه ها سلب می نماید. در این شرایط نیز در مناطقی از مرتع که بهر دلیلی از چرای دام در امان مانده اند (مناطق امن)، حضور تعدادی از گیاهان بومی ناپدید شده و کاهش یافته را می توان انتظار داشت. این آشیان های بوم شناختی، روزنه امیدی برای مرتعداران در جهت شناسایی گونه های سازگار با شرایط منطقه، بذرگیری و اتخاذ سیستم چرایی متناسب، برای اعاده پوشش گیاهی است. با این نگرش، فراوانی نسبی وتنوع گیاهان مراتع طالقان، به منظور یافتن مکانهای در بردارنده این گیاهان مورد مطالعه قرار گرفت. برنامه ریزی جهت تعیین الویت (شایستگی) مکان ها، بر اساس معیار برخورداری از گیاهان مورد توجه دام (گونه های مرغوب)، به روش فائو با بکارگیری سیستم های اطلاعات جغرافیایی در مقیاس ۱.۵۰۰۰۰ به عمل آمد. با این دستاورد مکان های در بردارنده گیاهان حذف و یا کاهش یافته مرتع، به کمک GIS، تعیین و مدل ذخیره گاه های گیاهان مرغوب طراحی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که ۱۷ گونه از گیاهان سازگار با شرایط اقلیمی- بوم شناختی که به شدت کاهش یافته و یا در شرف حذف فیزیکی هستند، فقط در مناطق امن یا پناهگاه ها یافت می شوند. وسعت این مناطق، بر اساس نقشه مکان یابی ذخیرگاه ها، حدود ۳۱۸۵.۸۸ هکتار (۸.۴) درصد از سطح کل منطقه بدست آمد که اصطلاحا طبقه با شایستگی بالا (S1) (برای حفاظت، بذرگیری و بذرافشانی) نامیده شد. همچنین نتایج بررسی نشان داد ۷۵۲۷.۸ هکتار (۱۹.۸ درصد) با شایستگی متوسط (S2) و ۱۳۴۷۲.۹۲ هکتار (۳۵.۵ درصد) در طبقه با شایستگی پایین (S3) و ۱۳۷۹۰.۵۲ هکتار (۳۶.۳ درصد) فاقد شایستگی (N) از نظر دارا بودن گیاهان مورد توجه دام قرار دارند. ۷۱.۸ درصد (۲۷۲۶۳.۴۴ هکتار) از مراتع قادر به خودسازی نبوده شدیدا وابسته به بذر گیاهان مناطق S1 و S2 تشخیص داده شد.

کلید واژه: مکان یابی، اصلاح و احیاء، گونه های کاهش یافته، مدل ذخیره گاه ها، GIS، طالقان