مقایسه تاثیر لیدوکائین با آتراکوریوم در کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و تغییر پتاسیم سرم ناشی از سوکسی نیل کولین طی القای بیهوشی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیر لیدوکائین با آتراکوریوم در کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و تغییر پتاسیم سرم ناشی از سوکسی نیل کولین طی القای بیهوشی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیر لیدوکائین با آتراکوریوم در کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و تغییر پتاسیم سرم ناشی از سوکسی نیل کولین طی القای بیهوشی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیر لیدوکائین با آتراکوریوم در کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و تغییر پتاسیم سرم ناشی از سوکسی نیل کولین طی القای بیهوشی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیر لیدوکائین با آتراکوریوم در کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و تغییر پتاسیم سرم ناشی از سوکسی نیل کولین طی القای بیهوشی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : افق دانش

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: در بیمارانی که نیاز به لوله گذاری تراشه دارند اگر در خطر آسپیراسیون باشند لازم است القای بیهوشی و لوله گذاری تراشه به روش القای با توالی سریع صورت گیرد. سوکسی نیل کولین تنها بلوک کننده عصبی عضلانی است که شروع اثر سریع و مدت اثر خیلی کوتاه دارد. بنابراین در القای بیهوشی از نوع القای با توالی سریع داروی انتخابی است. این دارو دارای مزایای آشکاری شامل قیمت ارزان، شروع اثر سریع، مدت اثر کوتاه، شلی عضلانی عمیق و عدم نیاز به خنثی کردن بلوک عصبی عضلانی می باشد. از جمله عوارض این دارو بروز فاسیکولاسیون، میالژی بعد از عمل و افزایش پتاسیم سرم می باشد. هدف ما از این مطالعه مقایسه آتراکوریوم با لیدوکائین در جلوگیری از بروز این عوارض است. روش تحقیق: در این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور بیماران ۵۰-۲۰ ساله با کلاس یک و دوASA که به بیهوشی عمومی جهت عمل جراحی نیاز داشتند بصورت تصادفی و به روش بلوکهای چهارتایی در دو گروه Aو B تقسیم شدند. گروه A سه دقیقه قبل از سوکسی نیل کولین، آتراکوریوم با دوز ۰.۰۵mg/kg و گروه B سی ثانیه قبل از سوکسی نیل کولین، لیدوکائین با دوز ۱.۵mg/kg دریافت کردند. هر دو گروه القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم ۴mg/kg و سوکسی نیل کولین ۱.۵mg/kg دریافت کردند. فاسیکولاسیون و میالژی روز اول و روز دوم بعد از عمل ارزیابی و ثبت گردید. پتاسیم سرم قبل از القای بیهوشی و ۵ دقیقه بعد از تزریق سوکسی نیل کولین اندازه گیری و ثبت گردید. بیماران مورفین وریدی یا استامینوفن خوراکی یا شیاف استامینوفن برای تسکین درد بعد از جراحی دریافت کردند. یافته ها: ۱۶۰ بیمار مورد مطالعه واقع شدند. فراوانی و شدت فاسیکولاسیون در دو گروه مشابه یکدیگر بود و تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05). میالژی در روز اول و روز دوم در گروه لیدوکائین نسبت به گروه آتراکوریوم از فراوانی و شدت کمتری برخوردار بود و این تفاوت معنی دار بود (P<0.05). متوسط میزان تغییر پتاسیم سرم در دو گروه قابل ملاحظه و معنی دار نبود. نتیجه گیری: لیدوکائین به میزان آتراکوریوم درکاهش فراوانی و شدت فاسیکولاسیون ناشی از سوکسی نیل کولین موثر است و تاثیر آن در کاهش فراوانی و شدت میالژی موثرتر از آتراکوریوم است. بر این اساس، لیدوکائین نسبت به آتراکوریوم به عنوان پیش درمانی عوارض سوکسی نیل کولین ارجح به نظر می رسد.

کلید واژه: سوکسی نیل کولین، فاسیکولاسیون، میالژی، هایپرکالمی