تجربه ۷ ساله استفاده از شریان رادیال در بای پس کرونر در مرکز قلب شهید رجایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تجربه ۷ ساله استفاده از شریان رادیال در بای پس کرونر در مرکز قلب شهید رجایی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تجربه ۷ ساله استفاده از شریان رادیال در بای پس کرونر در مرکز قلب شهید رجایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تجربه ۷ ساله استفاده از شریان رادیال در بای پس کرونر در مرکز قلب شهید رجایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تجربه ۷ ساله استفاده از شریان رادیال در بای پس کرونر در مرکز قلب شهید رجایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه جراحی ایران

تعداد صفحات :۸

زمینه و هدف: میزان باز بودن گرافت شریان رادیال، در بای پس کرونر، حدود ۸۰% در طی ۷ سال می باشد. هر چند در مقالاتی، نتایج بهتر از این میزان، در موارد تنگی قابل توجه در قسمت پروکسیمال با ران- آف (Run-Off) خوب گزارش شده است. استفاده از شریان رادیال در سیستم چپ عروق کرونر، با ران- آف خوب، شرط اصلی برای بازماندن شریان رادیال می باشد، و در چنین مواردی میزان بازماندن گرافت بیشتر از مقدار ذکر شده در بالا است. در مطالعه زیر نتایج کوتاه مدت و میان مدت استفاده از شریان رادیال در طی ۷ سال مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: از سال ۱۳۷۸ الی ۱۳۸۵، تعداد ۳۰۸ بیمار بای پس کرونر که شریان رادیال در آنها استفاده شده بود، مورد بررسی قرار گرفته است. قبل از پرداشتن شریان رادیال تست آلن در همه بیماران انجام می شد. متوسط زمان پیگیری این بیماران ۲۱±۶.۲ ماه بود. نتایج کوتاه مدت و میان مدت استفاده از شریان رادیال و همچنین عوارض در این عده برررسی گردید.یافته ها: تعداد ۳۰۸ بیمار (۲۴۰ مرد و ۶۸ زن) در این مدت وجود داشت، که حداقل یک (۲۸۶ نفر) یا دو (۲۲ نفر) آناستوموز دیستال با استفاده از شریان رادیال در آنها انجام شده بود. متوسط سن بیماران ۵۵±۴.۸ (۲۶ تا ۷۸) سال بود. حدود ۹۶% اعمال جراحی الکتیو و ۴% اورژانس بود. متوسط تعداد گرافت ۳.۵ گرافت در هر بیمار بود، در ۱۸% بیماران تنها گرافت های شریانی استفاده شده بود. موربیدیتی این بیماران عبارت بود از: خونریزی منجر به جراحی محدود در ۲.۲%، MI پس از عمل در ۳.۲%، پارسنتزی در دست در ۱۰%، آبسه ناشی از بخیه در ۳.۵%، متوسط زمان کلامپ آئورت ۴۶±۹ دقیقه و متوسط زمان پمپ ۸۵±۱۱ دقیقه بود. مرگ و میر بیمارستانی ۰.۶% (۲ بیمار) بود که در یکی مستقیما مربوط به عارضه برداشتن شریان رادیال بود. در خلال پیگیری همه بیماران زنده بوده، حوادث قلبی نداشته، و عملکرد قلبی خوبی داشته اند.نتیجه گیری: نتیجه کوتاه مدت و میان مدت استفاده از شریان رادیال خوب بوده و توصیه به استفاده از این گرافت در عمل جراحی بای پس کرونر را توصیه می نماییم. پیشنهاد می شود مطالعات آنژیوگرافیک جهت بررسی میزان باز بودن گرافت ها نیز انجام شود.

کلید واژه: گرافت شریان رادیال، تست آلن، بای پس کرونر