نقش خودکارآمدی در پیش بینی رفتارهای غذایی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر کرمان در سال ۱۳۸۶

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش خودکارآمدی در پیش بینی رفتارهای غذایی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر کرمان در سال ۱۳۸۶ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش خودکارآمدی در پیش بینی رفتارهای غذایی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر کرمان در سال ۱۳۸۶  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش خودکارآمدی در پیش بینی رفتارهای غذایی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر کرمان در سال ۱۳۸۶،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش خودکارآمدی در پیش بینی رفتارهای غذایی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر کرمان در سال ۱۳۸۶ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: توجه به بهبود وضعیت تغذیه دختران نوجوان، که مادران نسل آینده خواهند بود، می تواند از موثرترین اقدامات بنیادین برای پیشگیری از بیماری های مزمن سنین بعدی باشد. شناخت عوامل پیش بینی کننده رفتارها، یکی از موثرترین راه هایی است که می تواند جزو برنامه های پیشگیری در جوامع، به خصوص در کشورهای در حال توسعه قرار گیرد.هدف: این مطالعه به منظور تعیین نقش پیش بینی کننده خودکارآمدی در پیش بینی رفتارهای غذایی دختران مقطع دبیرستان شهر کرمان در سال ۱۳۸۶ صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه همبستگی، دانش آموزان دبیرستان های دخترانه شهر کرمان به عنوان جامعه پژوهش و بر اساس مطالعه مقدماتی، نمونه پژوهش ۸۰۰ نفر تعیین شد. ۹۰۰ پرسشنامه توزیع گردید که در پایان ۸۱۲ پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمونه گیری به روش تصادفی – خوشه ای صورت گرفت. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد که در سه بخش شامل، سوالات مربوط به ویژگی های فردی و عمومی، رفتارهای غذایی، خودکارآمدی رفتارهای غذایی تنظیم شده بود. اطلاعات پس از کسب روایی و پایایی مناسب جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: یافته های این پژوهش نشان داد که بیشتر دانش آموزان مورد مطالعه (۵۷.۴ درصد) کمتر یا مساوی ۱۶ سال سن داشتند و درصد نمرات کسب شده در حیطه رفتار غذایی و خودکارآمدی آن به ترتیب ۶۶ و ۶۱ درصد بود. نتایج آنالیز رگرسیون دو متغیره، ارتباط معنی دار و مثبی را بین میانگین نمره رفتار غذایی و خودکارآمدی آن (R=0.32، P=0.0001) نشان داد که علاوه بر خودکارآمدی رفتار غذایی عواملی چون، تحصیلات پدر، ارزیابی وضع اقتصادی خانواده در مقایسه با سایرین از دید دانش آموزان، میزان اهمیت خانواده به مصرف غذای سالم، داشتن حق انتخاب مواد غذایی در خانواده، تعداد صرف وعده های غذا با خانواده و شغل مادر پیش بینی کننده رفتار غذایی بودند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده، نقش پیش بینی کننده مفهوم خودکارآمدی را برای رفتارهای ارتقا دهنده سلامت نظیر رفتار غذایی بر طبق مدل Pender تایید می کند، بنابراین از شیوه های افزایش خودکارآمدی از قبیل ترغیب کلامی، افزایش خودآگاهی نوجوانان نسبت به توانایی های خود و ارایه الگوهای مناسب برای آنها می توان به عنوان عامل ارتقا دهنده رفتارهای بهداشتی استفاده کرد.

کلید واژه: خودکارآمدی، رفتار غذایی، دانش آموزان دختر