تاثیر ساکشن لوله داخل نای بر وضعیت همودینامیک و اکسیژناسیون خون شریانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر ساکشن لوله داخل نای بر وضعیت همودینامیک و اکسیژناسیون خون شریانی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر ساکشن لوله داخل نای بر وضعیت همودینامیک و اکسیژناسیون خون شریانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر ساکشن لوله داخل نای بر وضعیت همودینامیک و اکسیژناسیون خون شریانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر ساکشن لوله داخل نای بر وضعیت همودینامیک و اکسیژناسیون خون شریانی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه پرستاری ایران

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: ساکشن لوله داخل نای یک روش استاندارد مراقبت پرستاری در بیماران لوله گذاری شده می باشد. اما چنانچه طریقه اصولی و صحیح انجام نگیرد می تواند عوارض بسیاری را به دنبال داشته باشد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است و هدف آن تعیین تاثیر ساکشن لوله داخل نای بر میزان فشار خون، ضربان قلب، اکسیژناسیون خون بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه مرکز آموزشی درمانی کاشانی شهرکرد در سال ۱۳۸۴ می باشد. داده ها توسط فرم جمع آوری اطلاعات از ۳۵ بیمار و از طریق مشاهده و اندازه گیری فشار خون به روش غیرمستقیم و اکسیژناسیون خون شریانی به وسیله پالس اکسیمتر و ضربان قلب به وسیله مانیتورینگ قلبی با یک مدل از دستگاه ها و به شیوه یکسان جمع آوری گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که در مرحله حین ساکشن نسبت به قبل از ساکشن میانگین فشارخون سیستول، دیاستول و ضربان قلب به طور معنی دار افزایش و اکسیژناسیون خون شریانی به طور معنی دار کاهش یافته است. در مرحله ۱ دقیقه پس از ساکشن نسبت به قبل از ساکشن نیز میانگین فشارخون سیستول، دیاستول ضربان قلب به طور معنی دار افزایش یافته در حالی که کاهش اکسیژناسیون خون شریانی در این زمان از نظر آماری معنی دار نبوده است. در مرحله ۳ دقیقه پس از ساکشن نسبت به قبل از ساکشن میانگین فشارخون سیستول دیاستول، ضربان قلب اکسیژناسیون خون شریانی همگی افزایش نداشته اند که از نظر آماری معنی دار نبوده است. این تغییرات، در مرحله ۱ و ۳ دقیقه پس از ساکشن نیز نسبت به حین ساکشن به مقادیر متفاوتی مشاهده شده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش بیشترین تغییرات فشارخون، ضربان قلب به صورت افزایش و اکسیژناسیون خون شریانی به صورت کاهش در مرحله حین ساکشن نسبت به قبل از ساکشن و همچنین بیشترین تغییرات فشارخون-ضربان قلب به صورت کاهش و اکسیژناسیون خون شریانی به صورت افزایش در مرحله ۳ دقیقه پس از ساکشن نسبت به حین ساکشن اتفاق افتاده است. بنابراین با توجه به کاربرد رایج ساکشن لوله داخل نای در بخش های ویژه و نتایج حاصله رعایت استانداردهای این روش مراقبتی، هیپراکسیژنه کردن بیماران در قبل و بعد از به کارگیری از این روش، رعایت تعداد دفعات و زمان صحیح ساکشن، انجام آن بر اساس نیاز بیمار، توجه دقیق به فشارخون، ضربان قلب و اکسیژناسیون خون شریانی بیماران قبل و بعد از به کارگیری این روش خصوصا در بیماران پرخطر و مانیتورینگ آنان پیشنهاد می گردد.

کلید واژه: ساکشن لوله داخل نای، فشارخون، ضربان قلب، اکسیژناسیون خون شریانی