مقایسه دو روش بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین در بیماران تحت درمان با تشنج درمانی الکتریکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دو روش بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین در بیماران تحت درمان با تشنج درمانی الکتریکی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دو روش بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین در بیماران تحت درمان با تشنج درمانی الکتریکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دو روش بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین در بیماران تحت درمان با تشنج درمانی الکتریکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دو روش بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین در بیماران تحت درمان با تشنج درمانی الکتریکی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: دارو در بیهوشی مورد استفاده در تشنج درمانی الکتریکی (ECT) همراه با معایبی از جمله درد و تورم در محل تزریق، کوتاه بودن مدت تشنج، انقباض زودرس بطنی و برادیکاردی سینوسی هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه کتامین با تیوپنتال سدیم از نظر طول مدت تشنج، تغییرات همودینامیکی و مدت زمان ریکاوری در بیماران تحت ECT انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی دوسویه کور در مرکز پزشکی نور اصفهان بر روی ۱۶ بیمار کاندیدای ECT انجام شد. در یک جلسه ECT از داروی کتامین به میزان ۱mg/kg به همراه میدازولام (گروه K) و در جلسه دوم از داروی تیوپنتال سدیم به میزان ۲.۵mg/kg(گروه T) استفاده گردید (نیمی از بیماران در جلسه اول تیوپنتال و نیم دیگر کتامین دریافت کردند). طول مدت تشنج بر اساس مانیتورینگ الکتروانسفالوگرام (EEG)، فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و تعداد ضربان نبض در دقیقه بیمار قبل از مداخله، بلافاصله و ۳، ۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه بعد از ECT و همچنین فاصله زمانی بین انجام ECT و هوشیاری مجدد تعیین و ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t زوج، مک نمار، ویلکاکسون و آنالیز واریانس مشاهدات تکرار شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی و وزنی بیماران به ترتیب ۳۰.۸۱±۱۰.۸۳ سال و ۶۱.۷۲±۱۰.۹۴ کیلوگرم بود. میانگین مدت زمان تشنج در گروه تیوپنتال سدیم ۲۶.۳±۵.۸ ثانیه و در گروه کتامین ۳۲.۴±۶.۴ ثانیه بود (P<0.001). میانگین فاصله زمانی بین ECT و هوشیاری در گروه تیوپنتال سدیم وکتامین به ترتیب ۵.۴±۱.۳ و ۷.۵±۲.۵ دقیقه بود (P<0.01). در بیماران گروه کتامین، فشار خون سیستولیک در زمان های صفر، ۳ و ۵ دقیقه بعد از ECT به طور معنی داری از بیماران گروه تیوپنتال سدیم بالاتر بود (P<0.05). نتیجه گیری: کتامین جهت بیهوشی برای ECT می تواند باعث افزایش زمان تشنج، بالا رفتن فشار خون و نبض بعد از بیهوشی شود. همچنین زمان ریکاوری با استفاده از کتامین افزایش می یابد بنابراین کتامین ممکن است جهت بیهوشی در بیماران سایکولوژیک مقاوم به ECT مناسب باشد.

کلید واژه: الکترو شوک درمانی، بیهوشی، تشنج، تیوپنتال سدیم، کتامین