بررسی نتایج جراحی رتروسیگموئید ساب اکسیپیتال کرانیکتومی در بیماران مبتلا به نورینوم آکوستیک در بیمارستان شهدای تجریش (۱۳۸۴-۱۳۷۶)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی نتایج جراحی رتروسیگموئید ساب اکسیپیتال کرانیکتومی در بیماران مبتلا به نورینوم آکوستیک در بیمارستان شهدای تجریش (۱۳۸۴-۱۳۷۶) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی نتایج جراحی رتروسیگموئید ساب اکسیپیتال کرانیکتومی در بیماران مبتلا به نورینوم آکوستیک در بیمارستان شهدای تجریش (۱۳۸۴-۱۳۷۶)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی نتایج جراحی رتروسیگموئید ساب اکسیپیتال کرانیکتومی در بیماران مبتلا به نورینوم آکوستیک در بیمارستان شهدای تجریش (۱۳۸۴-۱۳۷۶)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی نتایج جراحی رتروسیگموئید ساب اکسیپیتال کرانیکتومی در بیماران مبتلا به نورینوم آکوستیک در بیمارستان شهدای تجریش (۱۳۸۴-۱۳۷۶) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهنده

تعداد صفحات :۸

سابقه و هدف: نورینوم های اکوستیک از نئوپلاسم های خوش خیم با منشا سلول های شوآن می باشند، که اکثرا بر روی شاخه های تعادلی عصب ۸ در CP-Angle ایجاد می شوند. در مطالعه حاضر نتایج جراحی رتروسیگموئید ساب اسکیپیتال کرانیکتومی و میزان حفظ و عملکرد عصب ۷ در ۸۰ بیمار مبتلا به نورینوم اکوستیک که در طی سال های ۱۳۷۶ الی ۱۳۸۴ در بخش جراحی اعصاب بیمارستان شهدای تجریش مورد عمل قرار گرفته اند، بررسی شده است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی گذشته نگر بوده و با استفاده از پرونده ۸۰ بیمار مبتلا به نورینوم آکوستیک که به روش رتروسیگموئید ساب اکسیپیتال کرانیکتومی بین سال های ۷۶ الی ۸۴ در بیمارستان شهدا جراحی شده بودند، انجام شده است. با استفاده از یک چک لیست داده ها شامل سن، جنس، تظاهرات و علایم بالینی، بررسی های پاراکلینیک (محل و اندازه تومور)، عوارض، مورتالیتی، موربیدتی و وضعیت آناتومیک و عملکرد عصب ۷ و ۸ از پرونده بیماران استخراج و مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته ها: از ۸۰ بیمار مورد بررسی، ۴۲ مرد و ۳۸ زن با میانگین سنی (۷± ۴۵) سال بودند. شایع ترین تظاهر بالینی، کاهش شنوایی (۹۰%) و بیش ترین یافته ادیومتری نیز کاهش شنوایی تدریجی یک طرفه (۱۰۰%) گزارش شد. در ۹۳% موارد اندازه تومور بزرگ تر از ۳ سانتی متر بوده و در ۵۰ مورد (۲/۶۲%) سمت راست، در ۲۵ مورد (۲/۳۱%) سمت چپ و ۵ مورد (۲/۶%) تومور دو طرفه بوده است. همگی تحت عمل جراحی، رتروسیگموئید کرانیکتومی قرار گرفته و در ۶ مورد (۷%) مورتالیتی داشته و در ۳۴% موربیدیتی موقت رخ داده که همگی با درمان طبی بهبود یافته اند. در ۸۷% موارد تومور به صورت توتال تخلیه شد. بدون در نظرگرفتن اندازه تومور، در ۲/۷۶% موارد، عصب ۷ از نظر آناتومیک حفظ شد. ۵۹ مورد پیگیری داشته اند که میانگین آن ۲±۱۴ ماه بوده و وضعیت عملکرد عصب ۷ بعد از یک سال، بدون در نظر گرفتن اندازه تومور بر اساس House- Barkman Scale بدین صورت بوده است: ۵/۷۳% عالی‏، ۲۲.۵% خوب و ۴% متوسط.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داده وضعیت آناتومیک و عملکرد عصب ۷ پس از جراحی به طور قابل ملاحظه ای در بیماران بهبود یافته است. نکته حایز اهمیت دیگر میزان بالای تومور های بزرگ (بیش تر از ۳ سانتی متر) در هنگام کشف آن است که لزوم استفاده از تکنیک های تشخیصی ظریف و پیشرفته و دقت نظر بیش تر را طلب می کند تا میزان آسیب به عصب ۷ نیز کاهش یابد

کلید واژه: نورینوم اکوستیک، جراحی رتروسگیموئید ساب اکسیپیتال کرانیکتومی، عصب ۷