بررسی رابطه بین حداکثر فعالیت الکترومیوگرافی و خستگی عضلات ارکتور اسپاین با میزان انحناهای سینه ای و کمری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی رابطه بین حداکثر فعالیت الکترومیوگرافی و خستگی عضلات ارکتور اسپاین با میزان انحناهای سینه ای و کمری دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی رابطه بین حداکثر فعالیت الکترومیوگرافی و خستگی عضلات ارکتور اسپاین با میزان انحناهای سینه ای و کمری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی رابطه بین حداکثر فعالیت الکترومیوگرافی و خستگی عضلات ارکتور اسپاین با میزان انحناهای سینه ای و کمری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی رابطه بین حداکثر فعالیت الکترومیوگرافی و خستگی عضلات ارکتور اسپاین با میزان انحناهای سینه ای و کمری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : المپیک

تعداد صفحات :۱۲

هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی رابطه میان ماکزیمم میزان فعالیت الکترومیوگرافی (شاخصی از قدرت) و خستگی (شاخصی از استقامت) عضلات ارکتور اسپاین با میزان انحناهای سینه ای و کمری در افراد غیر ورزشکار. در تحقیق حاضر ۲۲ مرد غیر ورزشکار با میانگین قد ۱۷۵.۷۸±۴.۰۹ سانتی متر، میانگین وزن ۷۲.۰۴±۴.۶ کیلوگرم، و میانگین سن ۲۵.۴±۳.۷ سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا میزان انحنای سینه ای و کمری این افراد با استفاده از دستگاه اسپاینال ماوس اندازه گیری شد. سپس، حداکثر میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات ارکتور اسپاین با دستگاه الکترومیوگرافی سطحی در حین انجام آزمون انقباض حداکثری اکستانسورهای تنه سنجیده شد. در نهایت، آزمون نگه داشتن افقی تنه انجام شد و شاخص خستگی عضلات ارکتور اسپاین با محاسبه شیب فرکانس میانه از روی سیگنال های خام الکترومیوگرافی به دست آمد. نتایج نشان دادند بین ماکزیمم میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات ارکتور اسپاین (قدرت) با میزان انحنای سینه ای رابطه معناداری وجود ندارد، اما بین شاخص خستگی این عضلات با میزان انحنای سینه ای رابطه معنادار مثبتی مشاهده شد (p=0.022، r=0.535). علاوه بر این، مشخص شد که رابطه معنادار و مثبتی میان ماکزیمم میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات ارکتور اسپاین (قدرت) با میزان انحنای کمری وجود دارد p=0.043، r=0.527))، ولی میان شاخص خستگی این عضلات بامیزان انحنای کمری رابطه معناداری مشاهده نشد. با توجه به این نتایج پیشنهاد می شود هنگام مواجهه با ناهنجاری کایفوز به استقامت عضلات اکستانسور پشت و در هنگام تجویز تمرینات درمانی برای اصلاح قوس کمری به قدرت و ضعف عضلات اکستانسور پشت توجه بیشتری شود.

کلید واژه: الکترومیوگرافی، خستگی، انحنای سینه ای، انحنای کمری، عضلات ارکتور اسپاین