بررسی اثر پگانوم هارمالا بر توکسوپلاسموزیس حاد در مدل موشی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر پگانوم هارمالا بر توکسوپلاسموزیس حاد در مدل موشی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر پگانوم هارمالا بر توکسوپلاسموزیس حاد در مدل موشی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر پگانوم هارمالا بر توکسوپلاسموزیس حاد در مدل موشی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر پگانوم هارمالا بر توکسوپلاسموزیس حاد در مدل موشی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه و هدف: توکسوپلاسما گونه ای از مهم ترین انگل های شاخه اپی کمپلکسا در انسان و سایر جانوران خون گرم است. عصاره آبی پگانوم هارمالا (Peganum harmala) اخیرا در ایران برای درمان لیشمانیا در موش به کار رفته است. در این مطالعه، ما اثر پگانوم هارمالا بر توکسوپلاسموزیس حاد در موش بالب سی (Balb/c) نر را مورد بررسی قرار دادیم.روش کار: همه موش ها (کنترل و مورد آزمایش) به صورت زیر جلدی با ۲×۱۰۴ تاکی زوئیت سویه ارهاش (RH) توکسوپلاسما آلوده شدند. عصاره پگانوم هارمالا به صورت خوراکی به موش ها با دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰، ۵۰۰ میکرو گرم بر کیلو گرم در ۸۰ میکرولیتر آب مقطر، روزانه تا ۷ روز و همچنین ۵۰۰ میکرو گرم بر کیلو گرم عصاره پگانوم هارمالا به همراه ۲۰۰ میلی گرم بر کیلو گرم عصاره سیر (روزانه تا ۷ روز و تک دوز) یک روز پس از آلودگی تجویز شد. ۱۰۰ درصد از موش های مورد آزمایش تا روز پنجم زنده بودند، درصورتی که موش های کنترل مثبت، همگی مردند (روزهای ۴ و ۵). گروه شاهد بیمار با گروه های تحت درمان از نظر میزان بقا (p<0.001) و میانگین تعداد انگل در مایع صفاق (p<0.02) اختلاف معنادار داشت.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره پگانوم هارمالا باعث بقای بیش تر حیوانات آلوده به توکسوپلاسما شده، میزان بروز این انگل را در برخی بافت های حیوان مهار می‏ کند. تاکی زوئیت ها در مغز و کبد موش های دریافت کننده عصاره مشاهده نشدند، اما در طحال این موش ها به تعداد کم ملاحظه شدند.نتیجه گیری: در این بررسی بهترین دوز موثر از نظر افزایش زمان بقا ۳۰۰ میکرو گرم بر کیلوگرم وزن موش ها روزانه از عصاره آبی پگانوم هارمالا است.

کلید واژه: توکسوپلاسموزیس، تاکی زوئیت، پگانوم هارمالا