بررسی ضایعات مخاط دهان در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ضایعات مخاط دهان در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ضایعات مخاط دهان در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ضایعات مخاط دهان در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ضایعات مخاط دهان در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: تالاسمی شایع ترین اختلال ژنتیکی در سنتز هموگلوبین است که با کاهش زنجیره های آلفا و یا بتاگلوبین مشخص می شود. مهم ترین نشانه های این بیماری، شامل تغییرات استخوانی به ویژه در جمجمه، ماگزیلا و استخوان گونه است. ایران از جمله کشورهایی است که بر روی کمربند تالاسمی قرار دارد و طبق آمارهای گزارش شده، بیش از ۲۰۰۰۰ تالاسمی ماژور در کشور وجود دارد و هر روز بر تعداد آن ها افزوده می شود. به دلیل اهمیت مشکلات دهانی صورتی در این بیماران و عوارض آن که گریبانگیر دندان ها و مخاط دهان می شود، این بیماری مورد توجه دندان پزشکان قرار دارد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی به روش توصیفی ـ تحلیلی برروی ۲۰۰ بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور ۳۰-۱۲ ساله که به مرکز تالاسمی امیرکلا مراجعه کرده بودند انجام گرفت.نتایج: میانگین سنی بیماران ۱۸.۴±۴.۷۴ سال و نسبت پسر و دختر به ترتیب ۴۸ درصد و ۵۲ درصد بود. ۲۲.۱ درصد از پدران و ۴۱.۷ درصد از مادران بیسواد بودند. شایع ترین ضایعه مخاط دهان، آفت (۳۱.۴ درصد) بود. میانگین DMFT (دندان های پوسیده، کشیده شده خراب) ۶.۲۷±۵.۸۴ بود که در ۲۰-۱۲ ساله ها ۴.۶۳±۳.۶۵ و در ۳۰-۲۰ ساله ها ۸.۸۱±۶.۲۵ بود. شایع ترین تغییرات اسکلتی مربوط به بیرون زدگی استخوان ماگزیلا (۷۷ درصد) بود. ۳۱.۹ درصد بیماران زیر یک سالگی شروع به تزریق خون کردند. ۹۶.۱ درصد بیماران دسفرال تزریق می کردند و ۴۳ درصد طحال برداری کرده بودند. OHI-S (ایندکس ساده بهداشت دهان) در ۲۹.۴ درصد بیماران، خوب و در ۵۸.۸ درصد بیماران متوسط، و در ۱۱.۸ درصد بیماران بد بود.نتیجه گیری: عوارض بیماری، ارتباطی با جنس بیماران نداشت، اما تغییرات اسکلتی با افزایش سن بیش تر دیده می شد. اکثر ضایعات مخاط دهان با بیماری ارتباطی نداشت. میانگین DMFT به طور معنادار در بیمارانی که طحال برداری کرده اند و در بیمارانی که بهداشت ضعیف داشتند، بیش تر بود که این امر نشان دهنده تاثیر فقدان طحال و بهداشت ضعیف بر میزان DMFT است.

کلید واژه: بتا تالاسمی ماژور، ضایعات مخاط دهان، DMFT، OHI-S، طحال برداری