مقاله اثر تعداد جلسات تمرینات هوازی تداومی و تناوبی در هفته بر برخی شاخص های تعیین کننده سلامتی قلب در موش های صحرایی یائسه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر تعداد جلسات تمرینات هوازی تداومی و تناوبی در هفته بر برخی شاخص های تعیین کننده سلامتی قلب در موش های صحرایی یائسه دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر تعداد جلسات تمرینات هوازی تداومی و تناوبی در هفته بر برخی شاخص های تعیین کننده سلامتی قلب در موش های صحرایی یائسه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر تعداد جلسات تمرینات هوازی تداومی و تناوبی در هفته بر برخی شاخص های تعیین کننده سلامتی قلب در موش های صحرایی یائسه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر تعداد جلسات تمرینات هوازی تداومی و تناوبی در هفته بر برخی شاخص های تعیین کننده سلامتی قلب در موش های صحرایی یائسه :

مقاله اثر تعداد جلسات تمرینات هوازی تداومی و تناوبی در هفته بر برخی شاخص های تعیین کننده سلامتی قلب در موش های صحرایی یائسه که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهمن و اسفند ۱۳۸۸ در مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه) از صفحه ۴۴ تا ۵۳ منتشر شده است.
نام: اثر تعداد جلسات تمرینات هوازی تداومی و تناوبی در هفته بر برخی شاخص های تعیین کننده سلامتی قلب در موش های صحرایی یائسه
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ورزش
مقاله پروتیین واکنشی C
مقاله شاخص التهابی
مقاله HS-CRP
مقاله موشهای صحرایی
مقاله یائسگی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: هدف از این پژوهش، مطالعه مقایسه تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی سه و پنج جلسهای در هفته بر برخی شاخصهای تعیین کننده سلامتی قلب (پروتیین واکنشی C با حساسیت بالا، کلسترول لیپوپروتیین کم چگالی و پرچگالی) در موشهای صحرایی ماده بود.
مواد و روش ها: ۸۸ سر موش صحرایی ماده (نژاد ویستار با وزن ۹۳/۴ ± ۶/۳۲۵ گرم، سن ۲۱ ماه که حداقل ۳ ماه از اتمام دوران بارداری آنها گذشته بود) به طور تصادفی به سه گروه اصلی شامل گروه کنترل، تداومی و تناوبی ۳ و ۵ جلسهای و زیر گروههای پیش آزمون، میان آزمون و پس آزمون تقسیم شدند. برنامه تمرینی تداومی به مدت ۱۲ هفته و هفتهای ۳ و یا ۵ جلسه تمرین با سرعت ۱۲ تا ۲۳ متر در دقیقه و مدت ۱۰ تا ۱۲۲ دقیقه بصورت پیشرونده اجرا شد. خونگیری در سطوح پایه و به دنبال ۱۲ تا ۱۴ ساعت ناشتایی در سه مرحله با شرایط مشابه انجام و مقادیرCRP HS- با روش ایمنوتور بیدیمتریک و شاخصهای LDL-C و HDL-C نیز با روش آنزیماتیک اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس در سطح ۵/ p£۰تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد مقادیر CRP HS- گروه کنترل پس از ۶ و ۱۲ هفته افزایش معنی داری داشته، در حالی که در هر دو گروه تمرین تداومی و تناوبی در ۶ هفته نخست تمرین کاهش غیرمعنی داری مشاهده شد که این کاهش در پایان هفته دوازدهم- به غیر از گروه تناوبی ۳ جلسهای- در سایر گروهها به لحاظ آماری معنادار بود. به علاوه، بررسی تغییرات بین گروهی HS-CRP، LDL-C و HDL-C نشان داد این تفاوت فقط بین دو گروه کنترل و تداومی ۵ جلسهای به دنبال ۶ و ۱۲ هفته تمرین معنی دار است.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصله میتوان گفت اگر چه در مجموع اثر بخشی تمرینات تداومی ۵ جلسهای بیشتر از تمرینات تناوبی است، اما برای مهار پاسخ التهابی، طول دوره تمرینی مهمتر از تعداد جلسات تمرینی در هفته می باشد.