تاثیر وضعیت دمر بر شاخص قلبی و تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر وضعیت دمر بر شاخص قلبی و تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر وضعیت دمر بر شاخص قلبی و تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر وضعیت دمر بر شاخص قلبی و تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر وضعیت دمر بر شاخص قلبی و تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش پرستاری

تعداد صفحات :۹

مقدمه: عوارض ناشی از بی حرکتی، از مشکلات مهم بیماران متصل به ونتیلاتور است. تغییر وضعیت بیماران جهت پیشگیری از این عوارض، از مداخلات مهم پرستاری است. اعمال وضعیت های مختلف از جمله وضعیت دمر به طور بی خطر، مستلزم انجام مطالعات متعدد در زمینه تاثیر این وضعیت ها بر شرایط بیمار به ویژه بر روی شاخص های قلبی و تنفسی است.مواد و روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمای بالینی است که بر روی ۱۶ بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در ICU مرکزی بیمارستان الزهرا اصفهان انجام شد. جهت تعییت اعتبار، روش اعتبار محتوی استفاده شد. نمونه گیری به روش آسان و ابزار گردآوری داده ها فهرست وارسی بود. روش کار به این صورت بود که بیماران بعد از یک دوره ۳۰ دقیقه ای قرار گرفتن در وضعیت مبنا (طاقباز) در وضعیت دمر قرار می گرفتند و شاخصهای قلبی و تنفسی (ضربان قلب، فشار خون، تعداد تنفس، حجم جاری، مقاومت راه هوایی، کمپلیانس استاتیک و میزان اشباع اکسیژن شریانی) در وضعیت مبنا و دمر اندازه گیری می شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS و با روش های آماری توصیفی و تحلیلی (آنالیز واریانس در اندازه گیری مکرر) صورت گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش تفاوت معنی دار آماری در مقادیر شاخص های قلبی و تنفسی (ضربان قلب، فشار خون، تعداد تنفس، حجم جاری، مقاومت راه هوایی، کمپلیانس استاتیک) قبل و بعد از اعمال وضعیت دمر نشان نداد. اما افزایش SaO2 بعد از اعمال وضعیت دمر مشاهده شد که از نظر آماری معنی دار بود (p-0.002).بحث و نتیجه گیری: با توجه به عدم بروز تغییرات قابل ملاحظه در شاخص های قلبی و متعاقب وضعیت دمر می توان نتیجه گرفت که اعمال وضعیت دمر در بیماران تحت تهویه مکانیکی (حداقل به مدت نیم ساعت) از نظر همودینامیکی بی خطر است. همچنین افزایش حجم جاری و اشباع اکسیژن شریانی (SaO2) و کاهش مقاومت راه هوایی در وضعیت دمر مطلوب است و بکارگیری این وضعیت را موجه می سازد.

کلید واژه: وضعیت دمر، تهویه مکانیکی، شاخص های قلبی و تنفسی