بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و عوامل آسیب زا در دانشجویان پسر ورزشکار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و عوامل آسیب زا در دانشجویان پسر ورزشکار دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و عوامل آسیب زا در دانشجویان پسر ورزشکار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و عوامل آسیب زا در دانشجویان پسر ورزشکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و عوامل آسیب زا در دانشجویان پسر ورزشکار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در علوم ورزشی

تعداد صفحات :۱۷

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیب های ورزشی و عوامل آسیب زا بین دانشجویان پسر ورزشکار دانشگاه پیام نور به انجام رسید. به همین منظور دانشجویان ورزشکار دانشگاه پیام نور به تعداد ۱۶۰ نفر نمونه آماری را تشکیل داده و پس از جلسه توجیهی برگه های پرسشنامه های (حاوی ۱۹ سوال و ۴ جدول) در رابطه با شرایط و میزان بروز آسیب را تکمیل نموده و سپس با کمک روشهای آماری توصیفی اطلاعات جمع آوری شده در جداول و نمودارها ثبت و دسته بندی شد. به منظور تعیین ارتباط بین داده ها از روش «مجذور خی X2» در سطح اطمینان ۹۵% و a=%5 استفاده گردیده که در این رابطه از نرم افزار SPSS10 استفاده گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که از مجموع ۱۶۰ نفر آزمودنی ۹۵.۶۳ درصد به نوعی دچار آسیب شده بودند. ۵۷.۵ درصد آسیب ها در حضور مربی رخ داده بود و ۶۳.۱۲ درصد به هنگام بروز صدمه دیدگی از وسایل حفاظتی ویژه رشته ورزشی استفاده کرده اند. از مجموع آسیب ها، اندام تحتانی با ۳۵.۷۸ درصد بیشترین میزان آسیب و سروصورت با ۱۱.۲۷ درصد کمترین میزان آسیب را داشته است. بیشترین میزان آسیب در اندام تحتانی، تنه، اندام فوقانی و سروصورت به ترتیب در ساق پا، گردن، انگشتان و کف دست و گوش رخ داده است. ۷۲.۵ درصد آسیب ها از نوع عضلانی- وتری بوده که از این میان ضرب دیدگی شایع ترین نوع آسیب و به دنبال آن زخم بیشترین میزان آسیب را داشته است. ضمن اینکه آسیب های استخوانی کمترین میزان آسیب را با ۷.۳۷ درصد داشته است. ارتباط بین سابقه ورزشی با میزان وقوع آسیب ها در سروصورت معنی دار بوده است. ضمن اینکه این ارتباط در اندام تحتانی، تنه و اندام فوقانی معنی دار نبوده است. ارتباط بین گرم کردن و میزان وقوع آسیب در اندام تحتانی معنی دار بوده است، ضمن اینکه این ارتباط در بخش های دیگر بدن معنی دار نبوده است. ارتباط بین استفاده از وسایل حفاظتی ویژه رشته ورزشی با میزان وقوع آسیب ها در اندام تحتانی و اندام فوقانی معنی دار بوده است، ضمن این که این ارتباط در تنه و سروصورت معنی دار نبوده است.

کلید واژه: آسیب های ورزشی، دانشجویان پسر، ورزشکار