بررسی مقدار تجمع فلزات سنگین در گیاهان علوفه ای تحت آبیاری با فاضلاب در جنوب تهران “مطالعه موردی: ذرت و یونجه”

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مقدار تجمع فلزات سنگین در گیاهان علوفه ای تحت آبیاری با فاضلاب در جنوب تهران “مطالعه موردی: ذرت و یونجه” دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مقدار تجمع فلزات سنگین در گیاهان علوفه ای تحت آبیاری با فاضلاب در جنوب تهران “مطالعه موردی: ذرت و یونجه”  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقدار تجمع فلزات سنگین در گیاهان علوفه ای تحت آبیاری با فاضلاب در جنوب تهران “مطالعه موردی: ذرت و یونجه”،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مقدار تجمع فلزات سنگین در گیاهان علوفه ای تحت آبیاری با فاضلاب در جنوب تهران “مطالعه موردی: ذرت و یونجه” :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : محیط شناسی

تعداد صفحات :۱۶

یونجه و ذرت از گیاهان مهم علوفه ای اطراف شهر ری هستند. در سال ۱۳۸۴ طی مطالعه ای گیاهان مذکور با آب چاه و فاضلاب مورد آبیاری قرار گرفته و سپس مقدار تجمع فلزات سنگین (روی، منگنز، آهن، کادمیم، نیکل، سرب، کروم) در آنها با مقادیر معمول و مجاز مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج به دست آمده به تفکیک اندام های مختلف گیاه یونجه و ذرت به این شرح است: مقدار تجمع در بوته ذرت آبیاری شده با فاضلاب ۱.۵ برابر بوته ذرت آبیاری شده با آب چاه است. جز منگنز و روی تجمع سایر عناصر در بوته ذرت بیش از حد مجاز است. در بلال و دانه ذرت مقادیر نیکل، کروم، سرب، روی کمتر از حد مجاز و منگنز و کادمیم بیشتر از حد مجاز درون گیاه است. در بوته ذرت آبیاری شده توسط فاضلاب تجمع کادمیم در اندام هوایی در صالح آباد، ده خیر و در دانه ذرت و بلال هر سه منطقه، تجمع سرب در اندام هوایی در منطقه طالب آباد و صالح آباد و در ریشه در ده خیر و صالح آباد و تجمع آهن در ریشه هر سه منطقه بالاتر از حد تعلیف دام است. مقادیر انتقال فلزات سنگین به اندام هوایی بوته ذرت در هر سه منطقه بسیار بالاتر از حد مجاز است و سرب بالاترین اختلاف با مقدار مجاز انتقال را در بین فلزات اندازه گیری شده در سه منطقه داراست. در گیاه یونجه تجمع فلزات سنگین در چین اول بیشتر از چین دوم و مقدار تجمع فلزات سنگین (به استثنا نیکل، کروم، سرب در طالب آباد و سرب و روی در ده خیر) در برداشت اول گیاه یونجه آبیاری شده با فاضلاب چند برابر مقادیر تجمع یافته با آب چاه بود. در آبیاری با فاضلاب در چین اول یونجه مقدار تجمع یافته آهن در صالح آباد و ده خیر، کادمیم در ده خیر، کروم و سرب در هر سه منطقه بیش از مقادیر طبیعی و مجاز رشد گیاه است و بدیهی است به گیاه یونجه خسارت وارد می کند. مقدار تجمع فلزات سنگین در چین دوم یونجه کاهش یافت لیکن مقدار تجمع یافته کادمیم و سرب در ده خیر و کروم در هر سه منطقه همچنان بالاتر از مقادیر طبیعی و مجاز رشد گیاه مشاهده شد. در چین اول یونجه آبیاری شده با فاضلاب مقدار کادمیم در هر سه منطقه بیش از حد مجاز تعلیف دام است. در بررسی مقادیر ضرایب انتقال فلزات سنگین از خاک به اندام هوایی، سرب کمترین مقدار انتقال را نشان داد. در چین دوم کاهش مقدار انتقال فلزات سنگین به ویژه در مورد کادمیم، آهن و کروم مشاهده شد.

کلید واژه: تهران، فاضلاب، فلزات سنگین، ذرت، یونجه