بررسی اپیدمیولوژیک و اتیولوژیک عفونت های عمقی گردن در بیمارستان خلیلی شیراز در سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اپیدمیولوژیک و اتیولوژیک عفونت های عمقی گردن در بیمارستان خلیلی شیراز در سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اپیدمیولوژیک و اتیولوژیک عفونت های عمقی گردن در بیمارستان خلیلی شیراز در سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اپیدمیولوژیک و اتیولوژیک عفونت های عمقی گردن در بیمارستان خلیلی شیراز در سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اپیدمیولوژیک و اتیولوژیک عفونت های عمقی گردن در بیمارستان خلیلی شیراز در سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران

تعداد صفحات :۸

مقدمه: عفونت های فضاهای سر و گردن به علت نزدیکی به عروق بزرگ مدیاستن، عفونت های جدی و خطرناکی هستند. شایع ترین عاملی که منجر به آبسه فضاهای سر و گردن می شود، عفونت های دندانی می باشد. در این مطالعه گذشته نگر به تعیین شیوع عفونت های فضاهای سر و گردن به دنبال عفونت دندانی، فضاهای درگیر عفونت، شایع ترین میکروارگانیزم های عامل عفونت و تعیین شیوع این عفونت ها بر اساس سن و جنس بیماران پرداخته شده است.روش کار: در این مطالعه گذشته نگر، پرونده ۲۴۱ بیمار مبتلا به عفونت فضاهای سر و گردن که طی ۱۰ سال اخیر به بیمارستان خلیلی شیراز مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.نتایج: شایع ترین عامل ایجاد عفونت فضاهای سر و گردن عفونت دندان در ۱۴۱ بیمار (۵۸.۵%) بود که ۷۹ نفر مرد و ۶۲ نفر زن بودند. بیشترین سن درگیری، دهه سوم بود (۳۹ بیمار ۲۷.۶%). دومین عامل شایع، عفونت لوزه ها بود که در ۳۳ بیمار (۱۳.۷%) رخ داده بود. شایع ترین فضاهای درگیر عفونت در ۱۴۱ بیمار دارای عفونت فضاهای سر و گردن به دنبال عفونت دندانی عبارت بودند از: درگیری همزمان و دو طرفه فضاهای ساب مندیبولار، ساب منتال، ساب لینگوال (آنژین لودویگ) در ۵۳ بیمار (۳۷.۶%)، پس از آن، درگیری فضای ساب مندیبولار در ۴۵ بیمار (۳۱.۹%) و فضای پارافارنژیال در ۳۷ بیمار (۲۶.۲%) شایع تر بود. کشت تنها در مورد ۳۴ بیمار انجام شد که از این تعداد، رشد باکتری در ۱۸ مورد اتفاق افتاد. شایعترین ارگانیزم، استرپتوکوک غیرهمولیتیک بود (۱۱ بیمار).نتیجه گیری: عفونت های فضاهای سر و گردن، خطرناک و تهدید کننده حیات اند و اغلب به دنبال عفونت های دندانی رخ می دهند. لذا به نظر می رسد که ارتقای دانش عمومی درباره سلامتی دهان، افزایش مراکز دندانپزشکی و درمان به موقع و درست عفونت های دندانی نقش مهمی در کاهش شیوع آبسه های سر و گردن داشته باشد.

کلید واژه: عفونت های دندانی، عفونت های عمقی گردن، عفونت فضاهای سر و گردن