درمان شکستگی های پیچیده پلاتوی تیبیا به روش جراحی هیبرید اکسترنال فیکساتور: گزارش ۱۵ مورد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 درمان شکستگی های پیچیده پلاتوی تیبیا به روش جراحی هیبرید اکسترنال فیکساتور: گزارش ۱۵ مورد دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد درمان شکستگی های پیچیده پلاتوی تیبیا به روش جراحی هیبرید اکسترنال فیکساتور: گزارش ۱۵ مورد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی درمان شکستگی های پیچیده پلاتوی تیبیا به روش جراحی هیبرید اکسترنال فیکساتور: گزارش ۱۵ مورد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن درمان شکستگی های پیچیده پلاتوی تیبیا به روش جراحی هیبرید اکسترنال فیکساتور: گزارش ۱۵ مورد :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: اکثر شکستگی های خرد شده پلاتوی تیبیا از لحاظ نسج نرم در وضعیت مناسبی نمی باشند درمان مورد بحث است. روش جااندازی غیر مستقیم و هیبرید به عنوان یک روش درمانی مناسب در حال جایگزینی روش های سنتی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه case-series که از سال ۱۳۸۴-۱۳۸۲ در بیمارستان سینای تهران انجام شد، ۱۵ بیمار مبتلا به شکستگی پیچیده پلاتوی تیبیا که تحت درمان با هیبرید-اکسترنال فیکساتور قرار گرفته و شش ماه پی گیری داشتند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات اولیه بیمار و مراحل پی گیری در پرسش نامه های که شامل نتایج جراحی و عوارض آن بود، ثبت و بررسی شد.یافته ها: ۲۰ بیمار وارد مطالعه اما پنج نفر از مطالعه خارج شدند، تمام بیماران مرد و میانگین سن آنها ۶/۳۸ سال (۷۴-۱۸) و متوسط زمان پی گیری ۶/۱۱ ماه (۲۶-۶) بود، شایع ترین مکانیسم (۴۰%) تصادف موتور با ماشین و میانگین زمان تروما تا جراحی ۷/۴ روز (۱۵-۱) بود. در نهایت ۸۰% بیماران دارای فلکشن ۹۰< درجه و ۶۰% دارای >80 knee score و همگی در نهایت جوش خوردند اما درجاتی از درد زانو را داشتند. ۱۰۰% دارای آسیب نسج نرم زانو بودند اما موردی از نکروز پس از عمل نداشتیم، دو مورد (۱۱%) عفونت عمقی داشتیم که در مقایسه با شدت آسیب ها قابل قبول می باشد.نتیجه گیری: هر چقدر فاصله تروما تا جراحی، آسیب نسج نرم و دستکاری بافت نرم کمتر و جا اندازی مفصلی و راستای آن آناتومیک تر و با ثبات تر بود، بیماران نتایج بهتری داشتند. استفاده از این روش می تواند منجر به کاهش عوارض خصوصا عفونت و نکروز نسج نرم، راه اندازی سریع تر و ایجاد یک زانوی با ثبات مناسب و با عملکرد قابل قبول شود. می توان با فیکساسیون محدود داخلی نتایج جراحی را بهتر کرد.

کلید واژه: پلاتوی تیبیا، هیبرید، اکسترنال فیکساتور