مقایسه فراوانی عفونت های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 در مرگ داخل رحمی جنین و حاملگی طبیعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه فراوانی عفونت های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 در مرگ داخل رحمی جنین و حاملگی طبیعی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه فراوانی عفونت های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 در مرگ داخل رحمی جنین و حاملگی طبیعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه فراوانی عفونت های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 در مرگ داخل رحمی جنین و حاملگی طبیعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه فراوانی عفونت های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 در مرگ داخل رحمی جنین و حاملگی طبیعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: آلودگی مادر با سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 میتواند با مرگ داخل رحمی جنین همراه باشد. هدف از این مطالعه مقایسه فراوانی عفونت های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 در جفت در حاملگی با مرگ داخل رحمی و حاملگی نرمال است.روش : این مطالعه به صورت مورد – شاهدی در مراجعه کنندگان به زایشگاه بیمارستان افضلی پور کرمان در سال ۱۳۸۵ انجام شد. افراد مورد مطالعه در دو گروه ۷۰ نفری مورد (مرگ داخل رحمی جنین با سن حاملگی بالای ۲۰ هفته) و شاهد (حاملگی ترم) قرار گرفته و بررسی نمونه ای از جفت از نظر DNA ویروس های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 با روش PCR انجام شد. هم زمان بررسی سرولوژی مادر از نظر آنتی بادهای دو ویروس با روش ایمنوآسی آنزیمی انجام شد.یافته ها: DNA سیتومگالوویروس در نمونه جفتی ۴۴.۳ درصد (۳۱ نفر) گروه مورد و ۵.۷ درصد (۴ نفر) گروه شاهد مشاهده شد. (P=0.0001، CI 4.2-32.3 95 درصد، OR 11.6). آنتی بادی های IgG سیتومگالوویروس در ۹۸.۶ درصد از زنان دو گروه یافت شد. در گروه مورد در ۴۴.۳ درصد (۳۱ نفر) و در گروه شاهد در ۵.۷ درصد (۴ نفر) آنتی بادهای IgM مثبت بود(P=0.0001، CI 4.3-39.95 95 درصد، OR 13.11). DNA پاروویروس B19 در ۱۰ درصد (۷ نفر) گروه مورد و ۱.۴ درصد (۱ نفر) گروه شاهد مشاهده گردید. (P=0.06، CI 0.92-64 95 درصد، OR 7.7). در گروه مورد ۳۷.۲ درصد (۲۶ نفر) و در گروه شاهد ۲۲.۱ درصد (۱۶ نفر) دارای آنتی بادی های IgG بوده و ۱۰ درصد (۷ نفر) گروه مورد و ۲.۹ درصد (۲ نفر) از گروه شاهد دارای آنتی بادی های IgM بودند(P=0.16، CI 0.76-18.9 95 درصد، OR 0.16).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد عفونت سیتومگالوویروس ممکن است با افزایش خطر مرگ داخل رحمی جنین همراه باشد. بررسی جفت از نظر DNA ویروس و سرولوژی مادر از نظر آنتی بادی های IgM را می توان برای بررسی تشخیصی علت مرگ داخل رحمی جنین استفاده کرد. عفونت با پاروویروس B19 با افزایش خطر مرگ جنین همراه نبود.

کلید واژه: سیتومگالوویروس، پاروویروس B19، مرگ داخل رحمی جنین، حاملگی طبیعی